مرتضی صفوی در گفت‌وگو با فارس، افزود: از نظر طب قدیم ایران میوه انار سرد، تر و قابض است. آب انار سرد و تر است. پوست انار نیز سرد و خشک و بسیار قابض است.
وی گفت: پوست ریشه درخت انار از بقیه قسمت‌های این درخت قابض‌تر است. همه قسمت‌های درخت انار دارای تانن است که بسیار قابض است. برای مصارف دارویی از گل، برگ، پوست درخت، پوست ریشه و دانه انار استفاده می‌شود.
این متخصص تغذیه افزود: انار شیرین ادرار آور و ملین مزاج است و برای بیماری‌های مجاری ادرار مفید است، ترشح صفرا را زیاد می‌کند و اسهال را برطرف می‌کند.
صفوی گفت: انار خون ساز است و خون را تصفیه می‌کند و برای سالمندان بهترین دارو برای تقویت کلیه است، رنگ صورت را شاداب می‌کند و شادی بخش و مفرح است.
وی افزود: صدا را باز کرده و گرفتگی صدا را برطرف می‌کند، برای افزایش وزن مصرف انار مفید است و آب انار مقوی قلب و معده است.
این متخصص تغذیه اضافه کرد: جوشانده پوست ریشه درخت انار، کرم معده و روده را از بین می‌برد، جوشانده پوست درخت انار نیز اثر ضد کرم دارد و برای برطرف کردن گلو درد و زخم گلو از جوشانده پوست انار یا جوشانده برگ‌های انار استفاده شود.
وی گفت: برگ‌های له شده انار اگر روی پوست گذاشته شود، خارش را از بین می‌برد و برای برطرف کردن سوختگی پوست، گل‌های انار را له کرده و با روغن کنجد مخلوط کنید و این پماد را روی قسمت سوختگی بمالند.
این متخصص تغذیه افزود: دم کرده گل انار اسهال مزمن را برطرف می‌کند و دم کرده گل‌های انار به صورت غرغره برای از بین بردن زخم‌های دهان به کار برده می‌شود و دم کرده ریشه درخت انار برای برطرف کردن دندان درد مفید است و می‌توان برای این کار آن را در دهان مضمضه کرد.