علی نژاد ایران: همه رانندگان در خاطرات رانندگی‌شان به طور قطع یک روز برفی را به یاد می‌آورند که خودروی آنها در میان توده‌ای از یخ و برف گیر کرده است.

برخی از آنها از این خاطره به عنوان یکی از پردردسرترین تجربه‌های رانندگی یاد می‌کنند و بعضی دیگر، آن را مشکلی پیش پا افتاده در فصل زمستان می‌دانند. این دو تفاوت، ناشی از نحوه برخورد و آگاهی آنها در آن موقعیت است.
یک راننده حرفه‌ای و با تجربه باید بداند که:

مرحله اول: برای بیرون آوردن خودرو از برف اولین اقدام، قرار دادن ماشین در دنده یک و سپس فشار ملایم روی پدال گاز است، ولی اگر هنگام گاز دادن پیاپی چرخ‌های ماشین روی برف چرخشی درجا دارند، از ادامه آن صرف نظر کنید. پا را از روی پدال گاز برداشته، دنده عقب را بزنید و دوباره روی پدال گاز کمی فشار دهید و سپس آن را رها کنید.
این کار را با دنده یک و عقب 10 الی 12 بار و با فواصل زمانی چند ثانیه‌ای تکرار کنید. از گاز دادن اضافی و فشار به موتور بپرهیزید.

مرحله دوم: اگر چرخ‌های خودروی شما علی‌رغم تلاش‌های فوق همچنان در برف مانده است، در مسیر حرکت چرخ‌ها به جلو یا عقب، پوششی روی سطح برف یا یخ ایجاد کنید.
این پوشش می‌تواند تکه‌ای گونی، مقوای کارتن، تخته‌ای در گوشه خیابان و یا مشتی نمک یا شن و ماسه باشد. درواقع هدف ایجاد اصطکاک هرچه بیشتر بین چرخ‌ها و سطح زمین، از طریق واسطه‌ای زبر و بافت‌دار است.

نکته اول: در صورتی که هیچ یک از موارد فوق در دسترس نباشد، می‌توانید از کفپوش‌های ماشین استفاده کنید. کفپوش‌ها را در خودروهای دیفرانسیل جلو در مسیر حرکت چرخ‌های جلو و در دیگر خودروها در مسیر حرکت چرخ‌های عقب قرار دهید. سپس آرام شروع کنید به گاز دادن.

نکته دوم: از راهکارهای بسیار مفید به خصوص در جاده‌های برف زده، کم کردن مقداری از باد لاستیک‌هاست. به این ترتیب سطح اصطکاک لاستیک با زمین بیشتر شده، از سرخوردگی جلوگیری می‌شود.

یک پیشنهاد متفاوت: هرگز پادری‌های پشت لاستیکی و بافت‌دار قدیمی و کهنه مورد استفاده در سرویس‌های بهداشتی و آشپزخانه منزل‌تان را دور نیندازید. این پادری‌ها برای چنین شرایطی بسیار مفید هستند. تعدادی از آنها را برای روز مبادا در صندوق عقب ماشین نگهداری کنید.

برچسب‌ها