در سال 1344 آقای نگارنده فارغ التحصیل دوره لیساس در رشته تربیت بدنی و ورزش پس از مراجعت خود از کشور فرانسه به ایران، گفت و گوها و اقدامات اولیه‌ای را در جهت تاسیس فدراسیون هندبال ایران از طریق کمیته ملی المپیک شروع کرد.
مدارک لازم نیز از فدراسیون بین‌المللی هندبال گرفته شد تا از این طریق مقدمات تشکیل هندبال 7 نفره در ایران فراهم شود اما پیشنهاد تشکیل این فدراسیون به تصویب گنگره روسای تربیت بدنی و مدیران فنی استان‌ها و فرمانداری کل ایران که در سال 1345 در شیراز برگزار شده بود، نرسید.
در سال 1347 اداره کل تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش کشور، بازی هندبال را به عنوان یکی از ورزش‌های رسمی آموزشگاه‌های کشور تصویب کرد.
در بهمن ماه همان سال به همت اداره کل تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش در تهران سیمنار بررسی مسایل و مشکلات تربیت بدنی و ورزش آموزشگاه‌های کشور با شرکت روسای اداره‌های تربیت بدنی و مدیران فنی استان‌ها و فرمانداری‌های کل برگزار شد که در نهایت تصویب پیشنهاد مطرح شده در این سمینار منجر به تشکیل فدراسیون هندبال آموزشگاه‌های کشور شد.
فدراسیون هندبال به منظور آشنایی معلمان و مربیان ورزش کشور با ورزش هندبال 7 نفره کلاس‌های فشرده آموزش مربی و داوری هندبال تشکیل داد و نیز مقررات کامل ورزش هندبال را که از فدراسیون بین‌المللی هندبال تهیه شده بود با نام (فدراسیون هندبال آموزشگاه‌های کشور) تکثیر و در همین کلاسها در اختیار شرکت کنندگان قرار گرفت.
همچنین به پیشنهاد آقای نگارنده مبنی بر دعوت یک مربی خارجی، آقای میشل پایولینی مربی تیم قهرمان هندبال فرانسه و عضو کمیته فنی فدراسیون هندبال فرانسه بطور رسمی جهت تدریس در کلاس هندبال به ایران دعوت شد.
در سال 1349 نیز کلاس دیگری جهت تشریح آخرین تحولات هندبال تا آن زمان تشکیل شد. در مسابقات آموزشگاهی سال 1349 برای اولین بار تیم‌های دختران دانش آموز نیز در مسابقات هندبال شرکت کردند.
در سال 1352 با توجه به پشتوانه‌ای که از نظر تعداد بازیکن و مربی هندبال در کشور ایجاد شده بود سازمان تربیت بدنی وقت، به این ورزش توجه پیدا کرد و سرانجام در سال 1354 فدراسیون هندبال کشور تاسیس شد.
منبع مورد استفاده برای این مدخل