شیشه‌ای بودن دیوارها، تماشای بازی توسط تماشاگران را امکان‌پذیر می‌کند. در مسابقه‌های بین‌المللی دیوارهای بیشتری از جنس شیشه در نظر گرفته می‌شود.
یکی از دشواری‌های اسکواش این است که برخلاف دیگر ورزش‌های راکتی، توپ در اغلب اوقات از پشت سر بازیکن می‌آید. اسکواش با توپ و راکت مخصوص بازی می‌شود.
در اسکواش باید به توپ طوری ضربه زد که حریف نتواند به راحتی ضربه بعدی را به دیوار بزند و یا به دشواری واکنش نشان دهد.
اسکواش نخستین بار در سال ۱۸۳۰ در مدرسه هارو در انگلستان ابداع شد. در سال ۱۸۷۴ این رشته ورزشی و مسابقه‌های آن در انگلستان رسمیت یافت و در سال ۱۸۸۳ نخستین زمین اسکواش در شهر آکسفورد ساخته شد.
در سال ۱۹۱۱ قوانین بازی و ابعاد زمین توسط انگلیسی‌ها تعیین شد و به شکل امروزی درآمد. در سال ۱۹۶۷ فدراسیون بین‌المللی اسکواش با شرکت ۷ کشور تاسیس شد و در سال ۱۹۹۲ نام آن به فدراسیون جهانی اسکواش (WSF) تغییر کرد.
اسکواش از سال ۱۳۲۰ با ورود کارکنان انگلیسی شرکت نفت آبادان و ساخت سالن اسکواش برای آنان وارد ایران شد.
نخستین فدراسیون اسکواش ایران در سال ۱۳۵۳ تاسیس، اما پس از یک سال منحل شد و در سال ۱۳۷۲ دوباره راه‌اندازی شد.
مسابقه اسکواش با زدن سرویس آغاز می‌شود و پس از برخورد به دیوار با زاویه‌ای معین وارد زمین سرویس می‌شود. هر بازیکن به طور یکی در میان توپ را با راکت به دیوار روبرو می‌زند و حریف باید آن را به همان دیوار برگرداند.
ضربه‌ها باید با سرعت و زاویه‌ای زده شوند که حریف نتواند توپ را به دیوار روبرو برگرداند. مسابقه اسکواش شامل سه یا پنج گیم و هر گیم دارای ۹ امتیاز است.
انواع اسکواش:
- مینی اسکواش
- اسکواش ساحلی
- اسکواش باز
