به گزارش بی‌بی‌سی، محققان دانشگاه سیدنی در تحقیقات خود که گزارش آن در آستانه کنفرانس قلب آمریکا انتشار یافت وضعیت جسمانی 78 زنی را که همسرشان را به تازگی از دست داده بودند یا والدینی که داغدار درگذشت فرزندشان بودند را مورد بررسی قرار دادند. در این تحقیق همچنین افرادی حضور داشتند که عزیزان خود را از دست نداده بودند.اعضای این تیم استرالیایی از مشارکت‌کنندگان در این تحقیق که 2هفته قبل یکی از خویشاوندان نزدیک خود را در بیمارستان از دست داده بودند، خواستند مونیتورهای قلبی را در طول 24 ساعت شبانه‌روز بر تن کنند تا بتوانند تغییرات ضربان قلب ناشی از آسیب‌های روحی وارده بر آنها را به‌طور دقیق مورد بررسی قرار دهند.
آنها متوجه شدند که میانگین ضربان قلب در زمان ناراحتی و غم از دست رفتن خویشاوندان به 75 ضربه در دقیقه می‌رسد در حالی که قلب افرادی که در شرایط عادی قرار دارند 70 بار در دقیقه می‌زند. علاوه بر این مشخص شد که دوره‌های بالارفتن ضربان قلب در این افراد دو برابر افراد عادی است.
دکتر توماس باکلی محقق ارشد این تحقیق می‌گوید: البته احتمال سکته قلبی در افرادی که خویشاوندان نزدیک خود را از دست داده‌اند و پیش از این سابقه بیماری قلبی نیز داشته‌اند بیشتر است.
در نتیجه تحقیقات این محققان مشخص شد که ضربان قلب افراد داغدار بسیار سریع‌تر از ضربان افرادی است که دچار این وضعیت نشده‌اند. یکی از محققان انگلیسی نیز پس از مشخص شدن نتیجه این تحقیق گفت که آن دسته از افرادی که به‌دلیل از دست دادن عزیزان خود داغدار می‌شوند باید مورد چک‌آپ قلب قرار گیرند.
بنا به گفته محققان ناراحتی روحی ناشی از داغداری می‌تواند باعث افزایش خطر بروز سکته قلبی و سکته مغزی در ماه‌های اولیه پس از درگذشت یک خویشاوند نزدیک در افراد شود.محققان استرالیایی همچنین در تحقیقات جداگانه‌ای به این نتیجه رسیدند که شکست‌های عاطفی نیز ممکن است در برخی از مواقع سبب بروز بیماری‌های قلبی یا حتی مرگ افراد بر اثر سکته قلبی شود.
محققان می‌گویند: در این وضعیت نیز ضربان قلب به‌دلیل شوک و ناراحتی شدید به‌شدت بالا می‌رود و از همین رو احتمال سکته قلبی در افراد افزایش می‌یابد.بروز غم و غوطه‌ورشدن در اندوه فراوان بعد از مرگ هریک از نزدیکان، طبیعی است. دائما او را با شنیدن یک آهنگ، دیدن عکس‌ها و یادآوری زمان‌های با هم بودن، به یاد می‌آورید و نگران هستید که با واقعیت ازدستدادن کسی که برای شما ارزش فراوانی داشته چگونه کنار بیایید.
مرگ ترسناک است؛ خواه در مورد پدربزرگ شما باشد که با مرگ طبیعی فوت کرده و خواه در مورد یک دوست که ناگهان از دنیا رفته است. درمان‌های گوناگون و روش‌های غلبه بر این وضعیت می‌توانند شما را به حالت قبل بازگردانند.اندوهگین‌بودن، مرحله‌ای سخت از زندگی است که انواع گوناگونی دارد. مرگ کسی که مدت مدیدی از بیماری رنج برده، قابل انتظار است.
در چنین وضعیتی مراسم ترحیم، فرصت مناسبی برای اقوام و دوستان است تا به اندوه هم توجه کرده و از هم حمایت کنند و با این روش سنتی است که عاقبت غم و اندوه به پایان خواهد رسید. با این حال، مرگ نزدیکان حتی اگر غیرمنتظره هم نباشد باعث جراحات روحی است و کنارآمدن با آن نیازمند گذشت زمان است.تقسیم غم ازدستدادن عزیزان با دیگران بسیار مفید است. می‌توانید برای یک دوست صمیمی نامه بنویسید. همچنین حضور بر سر مزار متوفی حتی اگر برای نخستین بار مشکل باشد بسیار لازم و مفید است. نکته‌ای که باید به خاطر بسپارید این است که نباید با درد و غم خویش تنها بمانید. راه‌های بسیاری برای کمک به شما در غلبه بر این اندوه وجود دارد. یکی از بهترین روش‌ها، صحبت راجع به غم فقدان است.
صحبت با کسانی همچون دوستان، مشاوران، معلمین و... می‌تواند جهت کسب احساس بهتر مفید باشد. اگر برای صحبت‌کردن آمادگی ندارید، می‌توانید در گروه‌های مشاوره‌ای شرکت کنید.تشریح احساسات می‌تواند در کنارآمدن با موضوع به شما کمک کند. گریستن، نوشتن یا شرکت در فعالیت‌های خلاقانه مثل هنرهای دستی و موسیقی، از جمله مواردی هستند که فرد می‌تواند احساسات خود را طی آن برون بریزد. یکی از مشکل‌ترین کارها درصورت بروز مشکلات روحی، درخواست کمک است. اگرچه این کار مشکل است ولی می‌توانید از صحبت با مشاوران متخصص و روانشناس به نتایج خوبی برسید.
مشاوران می‌توانند با صحبت‌کردن شما را وادار به گفت‌و‌گو و در نتیجه تخلیه احساسات کنند.سخت‌ترین کار دنیا، کنارآمدن با مرگ عزیزان است. ممکن است طولانی‌شدن زمان درمان، شما را نگران کند ولی باید بدانید تمامی این عکس‌العمل‌ها عادی است.پیشنهادهای موفق می‌توانند شما را یاری دهند تا با روش‌های سودمند و صحیح، خود را به وضعیت عادی گذشته بازگردانید. به خاطر داشته باشید که نباید تنها بمانید. فراموش نکنید که زمان مورد نیاز باید بگذرد تا وضعیت عادی بازگردد.