به گزارش خبرگزاری فرانسه بر اساس نتایج بررسی این دانشمندان که در روز پنجشنبه 6 ژانویه منتشر شد، در صورتی که کارآیی این آزمایش ثابت شود، ممکن است برای بیماریهای دیگر هم به کار رود.
تامس کودادک ار موسسه پژوهشی اسکریپس که پژوهش او و همکارانش در این مورد در جورنال Cell منتشر شده است، در این باره گفت: "اگر این آزمایش در شناسایی آلزایمر موثر باشد، ممکن است چارچوبی کلی ایجاد کند که برای تشخیص بسیاری از بیماریهای متفاوت به کار رود."
او افزود: "اکنون باید این آزمایش را به کارشناسان بیماریهای بسپاریم تا از آن برای درمان بیماریهایی که تشخیص زودرس آنها ضروری است، به کار برند."
بیماری آلزایمر، که شایعترین شکل زوال عقل است، علاجی ندارد، بنابراین مردم ممکن است استفاده چندانی برای این آزمایش قائل نشوند.
اما شرکتهای داروسازی میتوانند با استفاده از اطلاعات به دست آمده از این آزمایش در کارآزمایی بالینی برای بررسی داروهای درمانکننده آلزایمر بیماران را بهتر شناسایی کنند.
کودادک و همکارانش برای شناسایی نشانههای بیماری در خون شیوهای جدید را امتحان کردند و از مولکولهایی به نام پپتیدوئیدها برای شناسایی آنتیبادیها (پادتنهایی) که در جریان خون حیوانات و بیماران مبتلا به بیماریهای خاص در گردش هستند، استفاده کردند.
آنها توانستند با این روش ایمونوگلوبولین، یک نوع عمده پادتن - بیشتری در موشهای مبتلا به عارضهای شبیه ام اس در انسان نسبت به موشهای سالم جدا کنند؛ سپس آنها آزمایش خود را به انسانها گسترش دارد، و شش بیمار مبتلا به آلزایمر، شش بیمار مبتلا به پارکینسون و شش فرد سالم را از لحاظ آنتیبادیها مورد بررسی قرار داد.
این آزمایشها توانستند سه پپتیدوئید را پیدا کنند که میزانهایی از ایمونوگلوبولین را که در بیماران آلزایمر سه برابر بیشتر از مبتلایان به پارکینسون و گروه کنترل افراد سالم بود، شناسایی میکرد.
جیمز آندرسون از موسسههای ملی بهداشت آمریکا که در تامین هزینه این بررسی شرکت داشت، گفت: "دکتر کودادک راهبرد جدیدی را برای شناسایی شاخصهای زیستی از نوع آنتیبادی برای بیماریهای انسانی یافته است. این روش جدید مرحله معمول اما مشکل شناسایی آنتیژنهای طبیعی را دور میزند."
"نتایج این بررسی حاکی از آن است که امکان بالقوه فراوانی برای استفاده از این رویکرد برای ایجاد سریع شاخصهای زیستی تشخیصی برای بسیاری از بیمارهای مهم انسانی وجود دارد."
قدم بعدی این است که این روش در مورد سایر بیماریها، برای مثال سرطان لوزالمعده که به سرعت پیشرفت میکند و مرگبار است، به کار برده شود.
این پژوهشگران میگویند: "میتوان این آزمایشهای بر اساس آنتیبادی را برای شناسایی چنین سرطانهای پیش از آنکه روشهای مرسوم توانایی شناسایی آنها را داشته باشند، به کار برد."
همچنین شرکتهای داروسازی به اطلاعات پرارزشی دست مییابند که بر مبنای آنها میتوانند به تولید واکسنها بر ضد سرطانهای گوناگون بپردازند.