در چنین روزی» زد که فکر کردم بد نیست شما هم بدونین. خلاصه این صفحه، یه صفحه طنز نیست!
***
600 سال بعد در چنین روزی، دوچرخه چاپ نمیشه! نه... نه... هول نکنین، دوچرخه تعطیل نمیشه، فقط چاپ نمىشه! یعنی
***
600 سال بعد در چنین روزی، دوچرخه 16 صفحهای نیست! دوچرخه 160 صفحه است و همیشه یه سهچرخه 30 صفحهای هم همراهشه. توی دوچرخه 600 سال بعد، همه چیز متن و عکس نیست. میشه توی دوچرخه 006سال بعد فیلم دید و به موسیقیهاش گوش کرد. مىشه فیلمها، موسیقیها و عکسها و مطالبى رو که خوشتون مىآد با همه دوستها و آشناهاتون توى اینترنت به اشتراک بذارین.
حتی توی دوچرخه 600 سال بعد، میتونین یه بخشهایی رو خودتون بنویسین و برای بقیه دوستهاتون هم نمایش بدین. مىتونین با بقیه خوانندههای دوچرخه همزمان در مورد مطالب چاپ شده نظر بدین و بحث کنین. در واقع میتونین
هر کارى که فکرش رو بکنین انجام بدین و با خیال راحت چاى و قهوهتون رو بنوشین. واقعاً که دوچرخه 600 سال بعد، تهِ تهِ تهِ تکنولوژیه!
***
600 سال بعد در چنین روزی دوچرخه به 130 زبان و لهجه مختلف دنیا و سیارهاى منتشر میشه! در واقع همه نوجوانهای همه جهان و کهکشانها با همین صفحه شیشهای دوچرخه رو میخونن. فقط وقت خوندن زبانش رو تنظیم میکنن. به همین سادگی!
چه خوب که دوچرخه 600 سال بعد محدود به زمان و مکان نیست و همة همة همة نوجوونهای دنیا میتونن بخوننش.
***
600 سال بعد در چنین روزی، دوچرخه از همه جا خبرنگار افتخاری داره. وقتی میگم همه جا، یعنی همه جا! دقت کنین، همه جا! متوجه هستین که؟ همهجا! در واقع 600
در ضمن موجودات فضایى هم یه هو جوون متولد نمىشن! اونها هم مثل آدمها سن نوجوونى دارن. براى همین بعد از تقاضاهاى زیادى که از دوچرخه مىکنن، دوچرخه موجودات فضایى رو هم به عنوان خبرنگار افتخاری قبول مىکنه!
***
600 سال بعد در چنین روزی، بیشتر از 100 نفر توی دوچرخه کار میکنن و بیشتر از 100 نفر بیرون دوچرخه! بعضیهاشون که نسل اندر نسل اینجا هستن و بعضیهاشون هم توی این 600 سال به این مجموعه اضافه مىشن. مثلاً هنوز صفحههای ادبیات و طنز دست خاندان حسنزاده است و «فرهاد هشتم» اون رو میگردونه! یا مثلاً هنوز هم با همه سختیهایی که صفحههای خبر داره، تنها کسایی که میتونن این کار رو انجام بدن خاندان خانی هستن و «فریبای ششم» این صفحهها رو کار میکنه! اما شاید باورتون نشه! آخه من خودمم باورم نمیشه، اما واقعیت، واقعیته! 600 سال بعد در چنین روزی هنوز هم شیوا حریری مسئول صفحههای نوجوان دوچرخه است! خدا عمرش بده!
***
600 سال بعد در چنین روزی، دوچرخه فقط یه هفتهنامه معمولی نیست. یه پایگاه خیلی خیلی بزرگ فرهنگیه! از طریق دوچرخه هر ساله چند صد نویسنده و شاعر و روزنامهنگار و تصویرگر وارد جامعه میشن و دوچرخه بهشون مدرک میده! این شامل همه موجودات فضایى بااستعداد هم مىشه و دوچرخه به اونها هم مدرک مىده. مدرک دوچرخه توی تمام کهکشان راهشیری و کهکشانهای حومه معتبره و همه میتونن با داشتن این مدرک به راحتی استخدام بشن!
دوچرخه 600 سال بعد چهقدر خوبه، نه؟!