مثلاً گوشه‌ای نشسته‌ام و مشغول کار خودم هستم، ناگهان در باز می‌شود و هم‌کلاسی‌هایم وارد می‌شوند. به محض این‌که چشمشان به من می‌افتد، مسخرگی‌هایشان را شروع می‌کنند: هی! کدو تنبل کلاس امروز حالت چه‌طوره؟ می‌بینم که امروز بالاخره به خودت زحمت دادی و شیشه عینکت را تمیز کردی...
و بعد از همه این حرف‌ها صدای هرهر خنده! من اصلاً به روی خودم نمی‌آورم؛ اما واقعاً بهم برمی‌خورد و در اعماق وجودم احساس بدبختی می‌کنم. گاهی پیش می‌آید که شب‌ها به خاطر رفتار هم‌کلاسی‌هایم گریه و آرزوی مرگ می‌کنم! لطفاً به من بگویید چه‌کارکنم؟
اینها درددل «تیلا» ، نوجوان 15 ساله فرانسوی است. او برای نشریه مورد علاقه‌اش نامه نوشته و از مشاور این نشریه کمک خواسته و مشاور به او این‌طور پاسخ داده است:
تیلا، قبل از هرچیز باید یاد بگیری که هیچ‌وقت در برابر مشکلات زندگی آرزوی مرگ نکنی! این بدترین واکنش در قبال مشکلات است. زمانی که تو چنین آرزویی در سر بپرورانی، حتی اگر بدون هدف یا قصد باشد، باعث می‌شود روز به روز بیشتر احساس ضعف و ناامیدی کنی و به آسانی خودت را به دست مشکلات بسپاری. در زندگی مشکلات و موانع زیادی در انتظار ماست و تو از همین حالا باید یاد بگیری که چگونه با قدرت از موانع بگذری.
اما در مورد دوستان و هم‌کلاسی‌هایت: آنها تو را مسخره می‌کنند، چون از زندگی خودشان ناراضی‌اند و اصلاً احساس خوشبختی نمی‌کنند.
سرت را بالا بگیر و همچنان به آنها بی‌محلی کن: هرچه‌قدر کمتر به رفتار آنها واکنش نشان دهی، کنش کمتری از آنها خواهی دید. اما واکنش‌های تو، هرچند کوچک، باعث تحریک آنها خواهد شد. با پدر و مادر، معلم و اولیای مدرسه درباره رفتار آنها صحبت کن. تو نباید هر روز شاهد چنین رفتاری باشی؛ بنابراین از تمام ابزارهای موجود برای متوقف کردن آنها استفاده کن و نگران واکنش آنها نباش. این راهی بود که خودشان شروع کردند و تنها چاره‌ای بود که برای تو باقی گذاشتند.
در فعالیت‌های ورزشی و فعالیت‌های جاری در مدرسه شرکت کن، تا شریکی برای علاقه‌مندی‌هایت پیدا کنی. شراکت در یک موضوع مورد علاقه، خیلی زود آدم‌ها را به هم نزدیک می‌کند. رفتاری دوستانه در پیش بگیر تا دوستان بیشتری پیدا کنی. ایستادن در برابر جماعت مسخره‌کن با کمک یک دوست خیلی راحت‌تر خواهد بود.
