تاریخ انتشار: ۲۴ اردیبهشت ۱۳۹۰ - ۱۹:۰۲

سید جواد سید پور: روز گذشته رو نوشت نامه‌ای از رئیس‌جمهور خطاب به وزرای نفت، صنایع و رفاه منتشر شد که نشان می‌دهد احمدی‌نژاد یک هفته پیش (90.2.18) با وزرای خود خداحافظی کرده و اینهمه رفت و برگشت‌ها و نامه‌نگاری‌های مجلسیان با وزرای برکنار شده برای ماندن در پست خود، اساسا بلاموضوع است.

اما اینکه چرا هیچ‌کس تا‌کنون از این نامه اطلاعی نداشته و چرا خود وزرا هم در جریان نبودند که یک هفته پیش برکنار شده‌اند، از جمله مسائلی است که توضیح آن از سوی دولتمردان می‌تواند به برطرف شدن سوء تفاهمات پیرامون این ماجرا کمک کند. شکی نیست که رئیس‌جمهور حق دارد هرگاه که نیاز بود به ترمیم کابینه و تغییر وزرا اقدام کند اما سؤال این است که ملاک و معیار تغییر و تحول مدیریتی چیست؟ تحولات و تغییرات باید در راستا و در جهت بهبود عملکرد، افزایش توان مدیریتی یا جلوگیری از مشکلات و مسائل پیش رو باشد وگرنه هر تغییری به معنای ارتقا، سالم‌سازی‌ و پویاترکردن سیستم‌ها نیست؛ چه بسا یک تصمیم اشتباه در تغییرات خلق‌الساعه تبعاتی پر دامنه و طولانی برای کشور به همراه داشته باشد. اساسا در دنیای مدیریت سابقه نداشته که فردی یا افرادی از مدیران توانسته باشند در محیط بی‌ثبات به نتایج و شرایط عالی و با ثبات دست یافته باشند. امسال که سال جهاد اقتصادی نامگذاری شده، بیش از هر زمان دیگری کشور به ثبات در مدیریت و وحدت رویه نیازمند است تا بتواند تهدیدات را به فرصت بدل سازد نه اینکه شرایط بر عکس شود.