همه کشورها، این مناطق را به منظور حفظ دائمی وضع زندگی و طبیعی آن و همچنین ایجاد محیط مناسب برای تکثیر و پرورش جانوران وحشی و رشد رستنی‌ها در شرایط کاملاً طبیعی تحت حفاظت قرار می‌دهند.
پارک‌های ملی، چیزی فرا تر از هر بنای یادبود و ساختمان، بیش از سرزمین‌ها و کوه‌ها، جنگل‌ها، دریاچه‌ها و شگفتی‌های زمین شناختی، هستند. آنها معرف بخشی از روح یک کشور به حساب می‌آیند.
- پارک ملی لار، نگین بی‌محافظ | آلودگی هوا و محیط‌زیست، تهدیدگران پارک ملی | پارک ملی؟ شوخی‌نکنید | پارک‌های ملی و قوانین حاکم بر آنها | آسیب شناسی تخریب یک پارک ملی | ارسباران بیستمین پارک ملی کشور
پارک‌های ملی، علاوه بر ارزش علمی خود در حفظ گنجینه‌های زمین شناختی و زیست شناختی چند گونه، دارای معانی عمیق معنوی و فرهنگی هم برای مردم یک کشور هستند.
ایالات متحده آمریکا، اولین کشور و آغازگر طرح و برنامه برای حفظ طبیعت و تاسیس پارک‌های ملی است.
پارک‌های ملی به عنوان الگوهایی از تنوع زیستی هر ناحیه می‌باشند که در دیگر مناطق دستخوش تغییر و یا نابودی گشته‌اند.
اینگونه مناطق به عنوان ماًمنی مطمئن جهت زیست بسیاری از گونه‌های وحشی است. در واقع پارک‌های ملی مانند جزایری هستند که در بستر طبیعت حرکت‌های زیستی در آنها به طور طبیعی جریان داشته و سرمایه‌های ژنتیکی انسان و تنوع آنها به طور مطلوب در آنها حفظ می‌شود.
این پارک‌ها جدا از ارزش‌های اخلاقی حفظ تنوع زیستی و ژنتیکی، پشتوانه‌ای بسیار مطمئن جهت پیشرفت و توسعه به شمار می‌آیند.
در میان مناطق چهارگانه تحت مدیریت سازمان محیط زیست که شامل پارک ملی، آثار طبیعی ملی، پناهگاه‌های حیات وحش و مناطق حفاظت شده است، پارک‌های ملی از بیشترین حفاظت برخوردار هستند.
در کشورمان ایران نیز پارک‌های ملی دارای ارزش و اهمیت فراوانی هستند. ۲۳ پارک ملی در پهنه کشورمان وجود دارد که در مجله حاضر به معرفی آنها پرداخته‌ایم.