شرکت کنندگان در این جلسه عبارت‌اند از: زهرا فرخی نوجوانی که در کلاس اول دبیرستان درس میخواند، فاطمه طاهری که سوم تجربی است، مهتاب ملا که در سال دوم رشته انسانی تحصیل میکند و برلیان شریف‌زاده که دوم راهنمایی است.
بحث اصلی در این جلسه بررسی محورهای اصلی محیطزیست و تأثیر افراد روی آن بود. این که هر کدام از ما چه سهمی در قبال محیطزیست داریم و چطور میتوانیم به آن کمک کنیم. بعد از دو ساعت بحث و گفت و گو به این نتیجه رسیدیم که تک تک ما تأثیر بسزایی روی محیط اطراف و طبیعت دور و برمان داریم و این مسئله فقط به نحوه رفتارهای شخصی ما با محیطزیست محدود نمیشود، بلکه ما میتوانیم با آگاه کردن اطرافیانمان و بی‌اعتنا نبودن به رفتار سایر افراد نیز به حل مشکلاتی که در این زمینه وجود دارد، کمک کنیم.
قرار شد فعالیت سفیران محیط زیست تنها محدود به موضوعات پیشنهادی از سوی دوچرخه نباشد؛ بلکه خود آنها به زیباییها و زشتیهای طبیعت اطرافشان توجه کنند: در خانهشان چه اتفاقی میافتد؟ مصرف انرژی چگونه است؟ در حیاط و محلهشان چه خبر است؟ آیا مسائل محیطزیستی رعایت میشود؟
در سفرهایی که میروند از مناطق دیدنی که گیاهان و جانوران عجیبی در آن‌جا وجود دارد، عکس بگیرند و درباره آن تحقیق کنند. مطالعه کنند و با دوستان و فامیلشان به گفتوگو بنشینند؛ درباره این‌که چه طور میتوان برای محیطزیست کار مثبتی انجام داد.
هر کجا که رفتند از خانه آشنا و فامیل گرفته تا کوچه و خیابان و شهر و جاده و دریا، چشمان تیزبین و گوشهای شنوایشان همراهشان باشد و پیام‌رسان طبیعت باشند.
فاطمه طاهری
من خیلی از اطلاعاتم درباره محیطزیست را ازطریق دوچرخه کسب کردهام.
ضمن این که در پژوهش برای منطقهمان هم شرکت دارم و آن‌جا تحقیقاتی درباره گیاهان انجام دادهام.
مثلاً مدتی روی این موضوع کار کردم که چگونه میتوان با تغییر هورمونهای گیاهان، آنها را از خوابیدن بازداشت. در زمینه گیاه پالایی هم مطالعاتی انجام دادهام.
به نظر من هر کس باید از خودش شروع کند. این که فقط بخواهیم منتظر بقیه باشیم درست نیست.
هر یک از ما مسئولیتی دربرابر محیطزیست داریم که باید به آن متعهد باشیم. البته این موضوع به این بستگی دارد که ما چه قدر مصمم هستم و به کاری که میکنیم، چه قدر اعتقاد داریم.
اگر بدانیم کاری که انجام میدهیم، هم برای خودمان و هم برای مردم جهان مهم است، آن وقت با دیگران هم با جدیت بیشتری صحبت میکنیم.
مثلاً در مدرسهها باید به سمتی برویم که کمتر کاغذ مصرف شود نه این که با انواع جزوه و پلی کپی و ...روزانه کلی کاغذ را از بین ببریم.
زهرا فرخی:
من دوست دارم تأثیرگذار باشم!
این کار را میتوان به روشهای مختلفی انجام داد. مثلاً در قالب یک داستان میتوان بچهها را از اهمیت محیط زیست آگاه کرد.
اما بعضی جاها هم باید روش دیگری در پیش گرفت. مثلاً این که مسئولان مدرسه به حرفهای ما بی توجه هستند و به آن اهمیت نمیدهند خیلی بد است.
من خیلی دلم میخواهد دانشآموزان بتوانند در باغچه مدرسهشان گل کاری کنند و ساعتی در
روز با گیاهان باشند.
اما میبینیم وضعیت طوری شده که مثلاً در سطل بازیافت مدرسه همه چیز وجود دارد به جز کاغذ!
مهتاب ملا:
واقعیت این است که ما به شنیدن خبرهای تلخ محیط زیستی عادت کردهایم
و انگار این خبرها دیگر بخشی از اتفاق‌های روزمره زندگی ما شدهاند.
یک روز آتش سوزی در جنگل ها، یک روز تخریب درختان برای ساخت جاده و پل، یک روز از بین رفتن
حیوانات.
ما حتی به خودمان هم رحم نمیکنیم و با آلوده کردن هوا و آب، سلامتی خودمان را هم به خطر میاندازیم!
برلیان شریف‌زاده:
من در مهاباد به دنیا آمدهام و طبیعت آن‌جا را خیلی دوست دارم.
اما مدتی است در فاصله تهران تا مهاباد که میروم زبالههای زیادی میبینم و از این ناراحت میشوم که کسی به فکر جمع کردن آنها نیست.
کشور ما خیلی زیباست و ما باید مراقب این زیبایی باشیم.
مثلاً درختانی در کشور ما وجود دارند که بسیار دیدنی هستند و در کمتر جایی وجود دارند، اما در کنار آنها انبوهی زباله به چشم میخورد و این خیلی دردناک است!