پیمان یوسفی، متخصص جنگل‌های جنوب کشور و همچنین دانش‌آموخته مدیریت جنگلداری گفت: با قاطعیت اعلام می‌کنم اگر برای صیانت از رویشگاه‌های زاگرس، چاره‌ای اندیشیده نشود و از احداث سدهای گوناگون در حوزه‌های آبریز و آبخیز جنگل‌های زاگرسی ممانعت نشود، ظرف 20 سال آینده اثری از رویشگاه‌های جنگلی زاگرس باقی نخواهد ماند و این منطقه تبدیل به بیابان خشک و کانون گردوغبار می‌شود. یوسفی که پیش‌تر نیز در گفت‌وگو با روزنامه همشهری نسبت به خشک شدن جنگل‌های زاگرس هشدار داده بود بار دیگر تاکید کرد: در 3 سال گذشته 185 هزار هکتار از رویشگاه‌های زاگرس خشک شده و هزاران هکتار دیگر نیز در حال خشک شدن است.
وی افزود: آنچه امروز در زاگرس در حال وقوع است فاجعه مرگ اکوسیستم است و این منطقه تنوع زیستی در حال نابودی است. یوسفی خشک شدن رویشگاه‌های زاگرس را زنگ خطر بزرگی برای محیط‌زیست ایران خواند و گفت: شمارش معکوس در حیات زاگرس آغاز شده است. یوسفی هشدار داد: پیامدهای ناگوار مرگ جنگل‌های زاگرس در 30 سال آینده بروز می‌کند تا جایی که در کمتر از 3دهه آینده اهواز و بوشهر به‌دلیل خشکسالی و کم آبی با سیل مهاجرت مواجه خواهند شد؛ یعنی بخش عمده ساکنان این دو شهر به دیگر نقاط کشور مهاجرت خواهند کرد. وی گفت: وقتی یک شهروند اهوازی یا بوشهری، مشاهده می‌کند ریزگرد تا درون یخچال خانه‌اش نیز نفوذ کرده است ناگزیر از ترک خانه و کاشانه خود و مهاجرت به شهرهای دیگر کشور می‌شود.
یوسفی با انتقاد از احداث مکرر سد در مناطق زاگرسی، سدسازی در این مناطق را بزرگ‌ترین ضربه زیست‌محیطی به منابع طبیعی و محیط‌زیست زاگرس دانست.متخصص مدیریت جنگل‌ها و مراتع کشور همچنین با انتقاد شدید از برخوردهای تخریب‌کننده با جنگل‌های کشور تاکید کرد: این شیوه رفتار با طبیعت در گذشته نیز باعث نابودی بسیاری از تمدن‌ها شده است.
فریبرز غیبی، مدیرکل دفتر منابع جنگلی سازمان جنگل‌ها و مراتع کشور نیز در بازدید از جنگل‌های زاگرسی حوزه ایلام در گفت‌وگو با خبرنگار همشهری، مرگ درختان بلوط در رویشگاه‌های زاگرس را یک فاجعه زیست‌محیطی خواند و گفت: آنچه امروز در رویشگاه‌های زاگرس در استان ایلام اتفاق افتاده، مرگ اکوسیستم است نه فقط خشک شدن بلوط‌ها و این زنگ خطر برای تمام عرصه‌های جنگلی مناطق خشک و نیمه خشک کشور است.
غیبی با تاکید بر اینکه تخریب رویشگاه‌های جنگلی موجب شکل‌گیری کانون‌های جدید گردوغبار در کشور است افزود: در 3سال اخیر 200 هزار اصله درخت بلوط در جنگل‌های ایلام بر اثر عوامل مختلف از جمله تغییر اقلیم، خشکسالی پیاپی و نبود مدیریت درست خشک شده است.مدیرکل دفتر امور منابع جنگی سازمان جنگل‌ها ادامه داد: با وجود خشک شدن بخش وسیعی از جنگل‌های بلوط می‌توان با مدیریت صحیح اقدام به احیای مجدد این رویشگاه‌ها کرد.
غیبی همچنین با تاکید بر اینکه تخریب رویشگاه‌های جنگلی سبب شکل‌گیری کانون‌های جدید گردوغبار و ریزگرد است تاکید کرد: درصورتی که عزم ملی و حمایت جدی برای مقابله با چنین معضلی وجود نداشته باشد، علاوه بر از دست رفتن بخش عمده‌ای از مناطق بکر جنگلی، بسیاری از ساکنان حاشیه این مناطق ناگزیر به ترک خانه و کاشانه خود می‌شوند. به گفته وی، رویشگاه‌های زاگرس رویشگاه‌های معیشتی است که زندگی و امرار معاش ساکنان حاشیه این جنگل‌ها وابسته به این رویشگاه‌هاست؛ ضروری است در مدیریت جنگل‌های مذکور عوامل اثرگذار اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی نیز درنظر گرفته شود و دولت با راهکارهایی از جمله تغییر معیشت ساکنان حاشیه جنگل، وابستگی مردم به این رویشگاه‌ها را کاهش دهد.
