امیر تیمور گورکانی یا تیمور لنگ نخستین پادشاه گورکانی و مؤسس این سلسله از سال 771 تا 807 قمری در بیشتر ممالک آسیا با کمال قدرت پادشاهی کرد.

تیمور در زبان ازبکی به معنای آهن است و از او با القاب امیرتیمور، تیمور لنگ، تیمور گورکان و صاحبقران یاد شده است. طایفه‌اش از شاخه تاتار ترکستان بود ولی در آن زمان وابستگی به قوم مغول که چنگیز نام‌آورترین آن بود نوعی افتخار به‌حساب می‌آمد، از این رو تیمور تبارش را به چنگیز و قوم مغول می‌رساند. به گفته ابن‌عربشاه، تاریخ‌نگار آن زمان، تیمور در زمان کودکی زخم برداشت و لنگ شد. بنابر روایات دیگر وی در جنگ با مخالفانش زخمی شد ولی پایش بعد از بهبودی این زخم برای همیشه لنگید. شهرت امیر تیمور از فتح خوارزم آغاز شد. در سال 807 به سمرقند پایتخت خویش برگشت و عزم تسخیر چین را کرد ولی اجل مهلتش نداد و در 17 شعبان سال 807 قمری درگذشت.

1361 قمری: رحلت فقیه عارف، شیخ حسنعلی نخودکی

ریاضت آنگاه که با علم و شرع آمیخته شود موجب کمال روحی انسان می‌شود و نگاه الهی به جان و تن آدمی می‌بخشد. کم نیستند عالمان عارفی که در طول تاریخ با بهره‌مندی از معارف اهل بیت(ع) به اوج ملکوت پرکشیده‌اند. شیخ حسنعلی نخودکی اصفهانی یکی از این مردان حقیقت‌جوست. ایشان از جمیع علوم ظاهری و باطنی بهره فراوان داشت و معتقد بود که بعد از علم توحید و ولایت و احکام شریعت(فقه)‌که تعلم آن واجب است، تحصیل سایر علوم نیز لازم و ممدوح و جهل به آنها مذموم و ناپسند است و مراد از حرمت برخی از علوم و فنون، استعمال آنهاست، نه تحصیل و تعلم آنها. این فقیه عارف که فوت خود را از قبل پیش‌بینی کرده بود چندی پیش از وفات دیگر با کسی سخن نگفت و پیوسته در حال مراقبه بود. شب جمعه بود که ناگهان سر از بالین برداشت و دیده بر در گشود و فرمود: «ای شیطان، بر من که سراپا از محبت علی(ع) پر شده‌ام، دست نخواهی یافت.» بالاخره صبح روز هفدهم شعبان سال1361 هجری قمری روح پاکش به جوار حق شتافت.

64 میلادی: به آتش کشیدن رم به دستور نرون

در 19 جولای سال 64 میلادی نرون امپراتور خونخوار و دیوانه، به سربازانش دستور داد تا شهر رم را مخفیانه آتش بزنند. او قصد داشت گناه این اقدام را به گردن مسیحیان بیندازد و در عین حال کاخ جدیدی برای خود بسازد. آتش‌سوزی از یک دکان کوچک، آغاز شد و به زودی سراسر شهر را دربرگرفت. شهر رم 6روز در آتش می‌سوخت و بخش اعظم ساختمان‌های شهر از بین رفت و هزاران نفر از مردم شهر کشته شدند. نرون که به ییلاق رفته بود فورا به رم بازگشت و تا قبل از اینکه دامنه آتش به کاخ او برسد از فراز کاخ خود آتش‌سوزی رم را تماشا می‌کرد. پس از اینکه دامنه آتش به کاخ نرون رسید، او کاخ خود را ترک کرد. عوامل نرون در شهر شایع کردند که مسیحیان عامل آتش‌سوزی رم بودند. سربازان نرون تعداد زیادی از مسیحیان شهر رم را دستگیر کردند.
برخی از آنها را در سیرک‌های رم مقابل جانوران درنده رها کردند. تعدادی دیگر را به صورت مشعل زنده در‌آوردند. تعدادی از حواریون حضرت مسیح مانند سن‌پیر و سن‌پل‌ جزو مسیحیانی بودند که توسط مأموران نرون به شیوه‌های گوناگون و وحشیانه کشته شدند.

برچسب‌ها