نخستین تجربه نبرد ملکشاه با عمویش قاورد در نزدیکی همدان بود. قاورد، اسیر شد و به توصیه خواجه‌نظام‌الملک، ملکشاه فرمان قتل او را داد. اما حکومت کرمان را به پسر او واگذاشت که از همان زمان سلسله سلجوقیان کرمان را تاسیس کرد. جلال‌الدین ملکشاه از بزرگ‌ترین پادشاهان سلجوقی شمرده می‌شود. در دوران سلطنت او مرزهای دولت سلجوقی به نهایت وسعت خود رسید و از چین تا مدیترانه و از دریاچه آرال و دشت قبچاق تا خلیج‌فارس و دریای عمان و شبه جزیره عربستان در جنوب گسترده بود. از نظر سیاست و مملکت‌داری نیز سلطان جلال‌الدین را پادشاهی مدبر توصیف کرده‌اند که به آبادانی و کشاورزی و ایجاد قنات‌ها و بندها علاقه بسیار داشت و در حفظ نظم و امنیت شهرها و راه‌های قلمرو خود فراوان کوشید.
1322میلادی: درگذشت پوریای ولی پهلوان نامی
پوریای ولی یا پوربای ولی، محمود خوارزمی و پریار پهلوان، صوفی و شاعر ایرانی است که در ورزش‌های زورخانه‌ای پیشینه زیادی داشته است. نام او پهلوان محمود خوارزمی است و در شعر به قتالی تخلص می‌کرد. کمال‌الدین حسین گازرگاهی، مولف مجالس‌العشاق، که نزدیک‌ترین تذکره‌نویس به زمان پوریای ولی است، لقبش را «پریار» یاد کرده است. پوریای ولی در جوانی کشتی می‌گرفت و پیشه پوستین دوزی و کلاهدوزی داشت. در همان زمان جوانی، به شهرهای گوناگون آسیای میانه، ایران و هندوستان سفرکرد و همه جا کشتی گرفت و به پهلوانی نام یافت. پوریای ولی در میان ورزشکاران ایران نمونه‌ای از اخلاق، پایمردی و جوانمردی است و در میان مردان جایگاهی والا دارد. مقبره او در شهر خیوه، 25کیلومتری جنوب شهر اورگنج، مرکز استان خوارزم ازبکستان است. شهرت پوریای ولی تنها به دلیل پهلوانی‌هایش نیست بلکه مردم منطقه او را به داشتن ویژگی‌های نیکوی اخلاقی معلم، مرشد، صوفی و مرد خدا می‌شناسند. آرامگاه او از پررونق‌ترین مکان‌ها در منطقه است که هر روز مردم کثیری برای زیارت و راز و نیاز با خدای خود به آنجا می‌روند. طبق محاسبه مورخان روسی، او در 23جولای سال 1322میلادی درگذشته است.
1945میلادی: آغاز محاکمه مارشال پتن
محاکمه فیلد مارشال هانری فیلیپ پتن به اتهام خیانت به فرانسه از 23جولای سال 1945 میلادی آغاز شد و تا ماه بعد از آن ادامه یافت و در پایان کار به مرگ محکوم شد. او در جریان جنگ جهانی اول توانست در «وردن» تهاجم بزرگ آلمان را متوقف سازد و عنوان قهرمان فرانسه را به دست آورد. اوایل جولای سال 1940 پس از رسیدن نیروهای آلمان به پاریس، مقامات وقت فرانسه از پتن 83ساله خواستند که به فرانسه بازگردد و ریاست دولت را برعهده گیرد. تا بازگشت پتن نیمی از فرانسه به اشغال آلمان درآمده بود. پتن سالخورده ریاست دولت را در حالی برعهده گرفته بود که ارتش فرانسه، دیگر توان دفاع موثر نداشت،در نتیجه او با آلمان از در سازش درآمد. دولت آلمان در آستانه سقوط، پتن را برخلاف میل باطنی‌اش به آلمان برد تا گزند نبیند. پتن در سال 1945 داوطلبانه به فرانسه بازگشت، دستگیر و به دادگاه تسلیم شد و یکی از اتهامات او این بود که هنگام دستگیری و انتقال یهودیان فرانسه به آلمان، در قبال این رویداد بی‌تفاوت مانده بود. شارل دوگل اعدام پتن را به دلیل کهولت سن به حبس ابد تخفیف داد که تا پایان عمر در دژ نظامی محبوس بود و در همانجا درگذشت.