باید توجه کرد که رتبه‌بندی‌های اقتصادی تنها یک مقایسه نسبی است و به هیچ وجه به عنوان ابزار تصمیم گیری قطعی در سرمایه‌گذاری‌ها استفاده نمی‌شود.
این رتبه بندی نشان دهنده توانایی صادر کنندگان اوراق قرضه برای پرداخت دیون خود به صورت کامل و در وقت تعیین شده، است.
اکثر موسسات رتبه‌بندی از پیشینه تاریخی، آمارهای رسمی مالی از جمله سود و زیان و ارزش سهام و تراکنش‌های مالی برای تعیین رتبه‌بندی استفاده می‌کنند.
معمولاً موسسات مالی رتبه‌بندی‌های خود برای کشورها، موسسات و شرکت‌ها و صنایع مختلف را منتشر می‌کنند. اهمیت این رتبه‌بندی‌ها برای سرمایه‌گذاران با توجه به تخصص و اعتبار موسسات رتبه‌بندی مشخص می‌شود.
هر موسسه‌ای برای رتبه‌بندی از واحد‌های خاصی استفاده می‌کند. برای مثال در بعضی رتبه‌بندی‌ها، AAA بالاترین و D پایین‌ترین رتبه اعتباری را دارد.
"رتبه سرمایه گذاری" در رتبه‌بندی‌های اعتباری به موسسات و دولت‌هایی داده می‌شود که دارای اعتبارات با ارزش و با کیفیت هستند. از طرف دیگر دولت‌ها و موسساتی "رتبه غیرسرمایه‌گذاری" را دریافت می‌کنند که توانایی پرداخت دیون را دارند ولی برای این کار با مشکلات و فشارهای مالی روبرو هستند.
رتبه‌بندی‌های اعتباری می‌تواند به موسسات و دولت‌ها کمک کند تا برای مثال بدانند چه زمانی برای افزایش نقدیگی در بازار سرمایه مناسب و چه زمانی برای دریافت وام از بانک یا قرض کردن پول از طریق صدور اوراق قرضه بهتر است.
Credit Rating*
Standard and Poor's, Understandingrating.com