این تصویر را یکی از شهروندان، یعنی آقای سعید صمیمی برای ما ارسال کرده است و ما و شما را به خلق این صحنه زیبا توجه داده و البته یادآوری کرده است که اگر این زمین خالی که حتما صاحبی نیز دارد، بخواهد جای خود را به ساختمانی بدهد تکلیف این پرندگان و شهروندی که تکفل قوت آنها را کرده است چه می‌شود!جدای از خلق این صحنه زیبا آن هم در کنار یکی از پر ترددترین خیابان‌های تهران که بسیاری اوقات عرصه بر نفس کشیدن آدم‌ها هم تنگ می‌شود؛ چه برسد به پرنده‌ها، این نکته نیز جای یادآوری دارد که به‌راستی ما به‌عنوان شهروندانی ایرانی چقدر به فکر این بی‌پناه‌ترین موجودات شهری هستیم. موجوداتی که قرار شده در کنار مایی که محصور شده حصار‌های بلند سیمان و آهن هستیم روزگار به سر ببرند و از همه سهمشان از طبیعت به کنج کوچکی از سقف‌ها و پشت بام‌ها و نهایتا درخت‌های باقیمانده شهرمان‌قناعت کنند.
تاریخ انتشار: ۲۲ مهر ۱۳۹۰ - ۱۹:۰۶
پشت دریاها نه ! بلکه پشت ایستگاه متروی دروازه دولت شهری است، شهری به اندازه مهربانی یک شهروند که هر روز وقتی را صرف این می‌کند تا به پرندگان خسته و شاید بی‌خانمان و شاید هم محلی خود دانه‌ای برساند.
منبع: همشهری آنلاین