طی این سالها بهرغم کوششهای مدیریت شهری در بسامانکردن چهره ظاهری شهر اما به خاطر اینکه برخی از ابزارها و متعلقات خیابانها به سازمانهایی غیر از مجموعه شهرداری تعلق دارد، گاه شاهد ناهنجاریهایی هستیم که جدای از مسئله ایجاد خطر برای شهروندان، باعث مخدوششدن جلوه بصری شهر نیز میشود. درتصویر پیشرو که آقای خلیل دهقان برای ما فرستاده است، شاهد یک تابلوی برق نیمه واژگون هستیم که به گفته ایشان در آدرس خیابان قائم مقام، ابتدای خیابان شفق قرار دارد. ایشان در ضمیمه تصویر ارسالیشان این نکته را نیز گوشزد کردهاند که چند وقتی است هر روز صبح که از منزل به سمت محل کار میروند، شاهد این صحنه ناخوشایند و البته شاید خطرناک هستند و متأسفانه مسئولان امر نیز هنوز اقدامی در جهت رفع این مسئله نکردهاند. صرفنظر از اینکه مقصر اصلی این اتفاق خود شهروندان محلی هستند یا کوتاهی از جانب اداره برق منطقه صورت گرفته، اما وضعیت بهوجودآمده اقدامی فوری را از جانب مسئولان میطلبد.
حکایت «مهر» و «بیمهری» ما
اسمها و مسمیها همیشه نیز ربط زیادی به یکدیگر ندارند. گاهی حتی اسمی با مسمایش ضدو نقیض هم هستند و به قول طنزپرداز فقید عمران صلاحی، بادیدن این عکس باید گفت «حالا حکایت ماست». اسم کوچهای که در تصویر مشاهده میکنید «مهر» است که معادل فارسی کلمه عشق و محبت محسوب میشود اما سطل زبالهای که در این تصویر در کنار تابلو اسم کوچه خودنمایی میکند، عین«بیمهری» است. اما واقعا چرا؟شاید ابتدا بهنظر برسد که این سطل زباله مورد توجه تخلیهکنندگان سطل قرار نگرفته یا تعداد سطلهای زباله در این کوچه به اندازه نیاز اهالی نبوده و به این ترتیب این صحنه زشت به وقوع پیوسته است اما اگر دقیقتر به موضوع فکر کنیم متوجه مسئله مهمتری نیز خواهیم شد و آن کوتاهی برخی از شهروندان در وقتشناسی در بیرون گذاشتن پسماند و زبالههای خود برای راس ساعت مقرر است؛ وقتشناسیای که همیشه مورد تاکید و تقاضای مسئولان شهری نیز بوده است؛ امری که باعث میشود حالا که سیستم جمعآوری زباله پایتخت مکانیزه شده،چنین تصاویری دیده نشود؛ تصاویری که نهتنها منظرهای ناخوشایند را خلق میکند بلکه قطعا بوی بد آن نیز فضا را آکنده میکند و مشام شهروندان محلی و رهگذر را آزرده خواهد کرد. یادمان باشد که رعایتنکردن این مسئله در پایتخت باعث شده تا تنها شهری در جهان باشیم که برخی اوقات تا سه مرتبه در روز جمعآوری پسماند داریم. پس بیایید حداقل در این یک مورد، صاحب رتبه اول نباشیم!