الزویر از ناشران مطبوعات پزشکی و علمی در جهان است. این مؤسسه در آمستردام قرار داشته و در آمریکا، انگلستان و برخی نقاط دیگر جهان نیز فعالیت دارد. تولیدات اولیه آن شامل ژورنال لاسنت، سل و کتاب‌هایی شامل آناتومی‌گری و ساینس دایرکت (مجموع ژورنال‌های الکترونیک) بوده است. این پایگاه مرجع دادگان اینترنتی خود به نام اسکوپوس را نیز ارائه کرده است. الزویر در هفته‌های پایانی شهریور ماه سال‌جاری با استناد به قانون جدید تشدید تحریم‌ها علیه ایران در اتحادیه اروپا، دسترسی دانشگاه‌های شهید بهشتی و صنعتی مالک‌اشتر به اطلاعات علمی این پایگاه را قطع کرد.
البته این نخستین‌بار نیست که چنین رویه‌ای از سوی نهادهای علمی یا انتشاراتی علیه ایران اتخاذ می‌شود و معمولا هر بار پس از اعتراض نهادهای مدنی و علمی، این مشکل برطرف می‌شد.
بنابراین به‌نظر می‌رسد که واکنش جامعه علمی ایران که کاملا قابل درک هم هست، کمی شدید بوده است؛ چرا که به موجب قانون نمی‌توان هیچ دانشمند یا متخصصی را وادار به همکاری یا عدم‌همکاری، ارائه مقاله یا عدم‌ارائه مقاله به نشریه خاصی در داخل یا خارج کرد.
الزویر در تصمیم ناعادلانه خود فقط 2دانشگاه ایرانی را تحریم کرده بود و اینکه تمامی دانشگاه‌های کشور به سامانه نمایه‌سازی نشریات الزویر مقاله ارائه نکند و از آن شدید‌تر اعلام شود که هیأت ممیزی دانشگاه‌ها درصورت مشاهده مقالات علمی در این پایگاه امتیاز پدیدآورندگان را منفی و صفر قلمداد خواهد کرد! اهمیت بیش از حد به موضوع دادن است.به‌نظر می‌رسد که تصمیم‌گیری در مسائل علمی باید مبتنی بر رویه‌های علمی باشد. اگر تدبیری اندیشیده شود که با کمترین ضرر تصمیم گرفته شود به نفع جامعه دانشگاهی ایران خواهد بود.