به نوشته ال موندو،هوگو چاوز با شرکت در مراسم رژه‌ای که به همین منظور برگزار شده بود به آن رسمیت داد.
چاور سوار بر ماشینی سرباز و در حالی لباسی زیتونی پوشیده بود و حمایل ریاست و کلاهی قرمز به نشان انقلاب سوسیالیستی ونزوئلا بر تن کرده بود به محل برگزاری مراسم رژه رسید.
تعداد زیادی از مردم ونزوئلا نیز برای گرامیداشت سالگرد کودتا به محل آمده بودند.
در این مراسم هوگو چاوز وحدت ملی نظامی را برای تثبیت انقلاب وسوسیالیسم در ونزوئلا خواستار شد. او گفت: کودتای سال 1992 تنها مقدمه‌ای بود بر آنچه در ونزوئلا در آینده رخ خواهد داد.او افزود: در آینده شاهد وقوع انقلاب واقعی خواهیم بود.
چاوز افزود: خیلی خوشحالم که در جمع سربازان حضور دارم (...) به همه حضار به شیوه مبارزان قدیمی نظیر فرانسیسکو اریاس کاردناس، خوئل کاستاچیرینوس ولوییس ریس(فرماندار کنونی ایالت لارا) سلام می‌کنم،این‌ها از همرزمانی بودند که پیش از 4 فوریه(اشاره به کودتای سال 1992) در میدان مبارزه حضور داشتند.
چاوز در این مراسم همچنین با مقامات نیرو‌های مسلح و با همرزمان سابقش در جریان کوتای سال 1992 دیدار کرد.در میان آن‌ها نیز نظامی بارنشسته ونزوئلایی فرانسیسکو اریاس کاردناس حضور داشت.وی اکنون سفیر ونزوئلا در سازمان ملل متحد است.
در زمان این دیدار‌ها موسیقی مشهور "ملت متحد هرگز شکست نخواهد خورد"
(El pueblo unido jamas sera vencido) نیز پخش شد.
کودتا
در کودتایی که 15 سال پیش به رهبری چاوز که در آن موقع با درجه سرهنگی فرمانده سربازان رسته چتربازی بود، بیش از 14 نظامی وشهروند ونزوئلایی کشته شدند.
البته مطبوعات آن زمان نوشتند که آمارتلفات این واقعه خیلی بیش از آن چیزی بوده که مقامات رسمی در آن زمان اعلام کرده بودند.
چاوز اما پس از شکست در این کودتا همرزمان خود را به تحویل سلاح‌ها و تسلیمی موقت فرا خواند.گفته می‌شود واژه تسلیم موقت نقش مقدمه‌ای بوده برای حضور چاوز در انتخابات ریاست جمهوری و اولین پیروزی وی در سال 1998.
چاوز خود درباره این کودتا می‌گوید:در آن زمان کودتایی را که سه سال پیش از آن تاریخ طرح ریزی شده بود به نام مردم و با نام کارکاسو،علیه فقر و فلاکت راه اندازی کردیم.آن کوتا در واقع انقلابی مردمی بود.
ما در آن کودتا برضد بسته اقتصادی ارائه شده از سوی کارلوس اندرس پرس(رییس جمهوری ونزوئلا در سا‌ل‌های 1974 تا 1979 و 1989 تا 1994) قیام کردیم.
چاوز می‌افزاید: در آن زمان ونزوئلا داشت در گرداب فقر غرق می‌شد اما ما پانزده سال بعد ونزوئلا را از فلاکت نجات دادیم.