به گزارش هلث‌دی نیوز این بررسی که در نتایج آن در جورنال "روانشناسی کارکنان" منتشر شده است، بر روی 280 کارمند تمام وقت و همسران‌شان که پرسشنامه‌هایی آنلاین را پر کرده بودند، انجام شد.
پژوهشگران دانشگاه بیلور در آمریکا در این بررسی نشان دادند که استرس و تنشی ناشی از آزارگری رئیس، بر همسر کارمند و رابطه آنها و بقیه خانواده اثر می‌گذارد.
البته این بررسی همچنین نشان داد که هرچه مدت زندگی مشترک کارمند و همسر طولانی‌تر باشد، اثر رئیس آزارگر بر زندگی خانوادگی آنها کمتر می‌شود. این پژوهشگران همچنین دریافتند که داشتن کودکان بیشتر با رضایت بیشتر خانوادگی کارمندان همراه است.
داون کارلسون، استاد مدیریت و دارای کرسی استادی رشد سازمانی در دانشکده بازرگانی هنکامر در دانشگاه بیلور در باره این پژوهش گفت: "این یافته‌ها اشارات مهمی را برای سازمان‌ها و مدیران آنها در بردارد. این شواهد نشان می‌دهد که لازم است سازمان‌ها به صراحت به افرادی که در موقعیت سرپرستی دیگران قرار دارند، این پیام را بفرستند که رفتارهای خصومت‌ورزانه و توهین‌‌آمیز را باید کنار گذاشت."
به گفته این پژوهشگران آزارهای روسا ممکن است شامل کج‌خلقی کردن، توهین، سرزنش علنی و رفتارهای بی‌ملاحظه و بی‌پروا نسبت کارمندان باشد.
مردیت فرگوسن، استادیار مدیریت و کارآفرینی که در ان پژوهش شرکت داشت، می‌گوید: "ممکن است علت این تاثیر بر خانواده این باشد که رفتار آزارگرانه رئیس تنش در روابط را افزایش می‌دهد و کارمند انگیزه کمتری برای وارد شدن به تعاملات مثبت با همسر و سایر اعضای خانواده پیدا می‌کند."
این پژوهشگران می‌گویند شرکت‌ها و سایر سازمان‌ها باید کارکنان را تشویق کنند از برنامه‌های همیاری به کارمندان و سایر منابع حمایتی مانند مشاوره و مدیریت استرس استفاده کنند تا راه‌هایی را برای کاهش تاثیر روسای آزارگر بر خانواده‌شان را پیدا کنند.