به گفته این پژوهشگران استفاده از پاسخهای مبهم و دوپهلو که به ما کمک میکند از جریحهدار کردن احساسات طرف مقابلمان پرهیز کنیم، در مواردی مانند تلاش یک خلبان برای فرود اضطراری یا هنگامی که یک جراح میخواهد به بیمارش کمک کند تا درباره یک عمل جراحی تصمیم بگیرد، ممکن است پیامدهای مصیبتباری داشته باشد.
به گزارش لایو ساینس این گروه پژوهشگران فرانسوی و بریتانیایی از مرکز ملی پژوهشهای علمی و دانشگاه تولوز در فرانسه و دانشگاه کوئین در بریتانیا میگویند هر چه موضوع مورد بحث حساستر باشد، گرایش ما این است مودبانهتر درباره آن صحبت کنیم.
اما از آنجایی که مودب بودن در این موارد ما را به مبهم و دوپهلو سخن گفتن میکشاند، ممکن است زیانبار هم بشود: این نوع سخن گفتن باعث میشود طرف مقابل نتواند با قطعیت دریابد که منظور واقعی فرد چیست.
این پژوهشگران در مرورشان بر بررسیهای پیشین درباره باادب بودن که در شماره اکتبر جورنال "مسیرهای فعلی در علم روانشناسی" منتشر شده است، مینویسند در چنین وضعیتی مجبور میشویم که منابع ذهنی بیشتری را صرف دریافتن معنای واقعی سخنان فرد کنیم.
این وضعیت ممکن است در موقعیتهای پرخطر عواقبی برای ایمنی و امنیت افراد داشته باشد.
این پژوهشگران به فصلی از کتاب مالکولم گلادول با نام "دورافتاده: داستان موفقیت" اشاره میکنند که در آن این نظر تشریح میشود که مودب بودن به سقوط هواپیماها منجر میشود، زیرا کارکنان پروازی واضح سخن گفتن را قربانی باادب بودن میکنند.
در یکی از این موارد کمک خلبان که سعی میکند خلبان را از وجود مقادیر زیادی یخ روی بالهای هواپیما آگاه کند، بر اساس گزارشها این طور صحبت میکند: "نگاه کن داره یخ میبنده، این عقب، میبینیش؟"؛
دومین و سومین تلاش کمک خلبان برای آگاه کردن خلبان نیز به همین صورت مودبانه و مبهم انجام میشود. به نوشته این پژوهشگران در این زمان هواپیما در حال بلند شدن از باند فرودگاه است و اندکی بعد سقوط میکند.
مودب بودن در چارچوب یک شرکت، هنگامی که کارکنان نمیخواهند روسا یا همکارانشان را آشفته کند، نیز ممکن است خرابی به بار آورد.
راهحلهایی برای این مشکل وجود دارد، از جمله تمرینهای جرات آموزی. همچنین به گفته این پژوهشگران میتوان پیامهایی را که بیانگر نوع سخن گفتن مودبانه و دوپهلوست مانند لحن صحبت را شناسایی کرد و به افراد آموزش داد تا در برابر این نشانههای هشداردهنده واکنش نشان دهند.