وی تصریح کرد که آمریکاییها دقیقا قادر به شناخت ابعاد این استعداد نیستند اما به هر حال این امر تهدیدی برای آنان محسوب میشود.این اظهارات که توسط شبکههای خبری بینالمللی با ابعاد وسیع پوشش داده شد، میتواند از زاویههای مختلف قابل بررسی و تجزیه و تحلیل باشد؛ نخست اینکه چنین سخنانی میتواند اعتراف صریحی درباره توان سایبری و اشراف اطلاعاتی ایران بر تحرکات غرب در فضای سایبر باشد.
برخی قرائن و شواهد این استدلال را تقویت میکند؛ توان عملیاتی ایران در کنترل حملات سهمگین سایبری در سالهای اخیر، مقابله با شبکههای سازماندهی شده سایبری غرب بهمنظور براندازی یا استحاله نظام جمهوری اسلامی ایران، نفوذ در شبکههای سایبری غربی از جمله در ماجرای اهانت برخی نشریات اروپایی به دین مبین اسلام، شناسایی و مقابله و خنثیسازی جنگ رایانهای غرب و رژیم صهیونیستی از طریق ویروس استاکسنت و سرانجام به کنترل درآوردن هواپیمای جاسوسی آمریکا آر کیو 170 همه و همه نشانههای قدرت سایبری ایران طی سالهای اخیر بودهاند.
همچنین میتوان اضافه کرد که بسیاری از مغزهای متفکر دنیای فناوری اطلاعات و فضای سایبر در جهان، ایرانی هستند؛ از معاون ارشد گوگل گرفته تا معاون فنی یاهو و مدیر سایت ایبی و مدیر پروژه مریخ پیما در ناسا. بدینترتیب باید گفت از این زاویه اظهارات اریک اشمیت مدیرعامل گوگل تا حد زیادی درست بوده و اذعان آشکار به این موضوع است. اما از سوی دیگر میتوان این سخنان را بخشی از پروژه ایرانهراسی غرب ارزیابی کرد؛ چرا که قدرت سایبری ایران مانند قدرت دفاعیاش صرفا بازدارنده بوده و تهدیدی علیه هیچ کشوری نیست.
مشکوک بودن نیت مدیرعامل گوگل در این اظهارات را میتوان از پوشش وسیع شبکههای ماهوارهای غربی همچون بیبیسی، فاکس نیوز، وی اوای و سی ان ان دریافت. واقعیت این است که دنیای سایبر بهدلیل ویژگیهای خاص خود میتواند فضایی فرصت آفرین برای منافع ملی ایران تلقی شود؛ همچنان که این فضا میتواند چالشها و تهدیدهایی را نیز در ابعاد سیاسی و امنیتی و اجتماعی برای ایران به همراه داشته باشد. فضای سایبر چاقوی دو لبه است؛ میتواند درمانکننده باشد یا آسیب رسان. بستگی به این دارد که چگونه به آن نگریسته شود.
طی سالهای اخیر نگاه غالب در سیاستگذاریهای دستگاههای متولی و دخیل در فضای سایبر، نگاه سلبی و تهدید نگر بوده اما در چند سال گذشته این رویکرد در حال تغییر است و نشانههایی از رویکرد ایجابی و نگاه مثبت به این فضا دیده میشود. ما نیاز داریم که فضای سایبر را بهصورت بومی و ملی تقویت، هدایت و کنترل کنیم. فضای سایبر میتواند کاربردهای علمی، آموزشی و اقتصادی برای ایران داشته باشد و راه را برای توسعه پایدار کشور هموار سازد.
اگر این نگاه تقویت شود و سیاستگذاری حوزه سایبر محدود به اجرای سامانههای پالایشکننده محتوا و مسدودسازی نشود، میتوان با تقویت توان داخلی ضمن استفاده از ظرفیتهای مثبت این فضا، به تامین منافع ملی ایران و حفظ امنیت ملی و بنیه دفاعی کشور در برابر حملات سایبری بیگانگان پرداخت. ایران در فضای سایبر قدرتمند است در این هیچ شکی نیست اما بهنظر میرسد هنوز از تمام ظرفیتهای داخلی برای تقویت توان ملی ایراناستفاده نشدهاست.