سعید متهم است 18 مرداد امسال دختر جوانی به نام ناهید را در نسیم شهر به قتل رساند. پسر 26 ساله تصور می‌کرد تنها راه پایان دادن به دوستی با دختر جوان قتل است. او پس از قتل دست به خودکشی زد که ناکام ماند. مهر در حاشیه دادگاه گفتگوئی با متهم به قتل انجام داده است. سعید از کار خود پشیمان است اما دیگر سودی ندارد. اولیای دم نیز خواستار قصاص او هستند.
- چگونه با مقتول آشنا شدی؟
- در خیابان چمران نسیم شهر در حال رانندگی بودم که مقتول را در کنار خیابان دیدم. او در جهت مخالف حرکت خودروها راه می‌رفت. مقابلش ترمز کردم اما او سوار نشد و به مسیرش ادامه داد. دنده عقب به دنبالش رفتم و با اصرارهای خود و چرب زبانی او راضی کردم. بعد از سوار شدن به خودرو توانستم با حرف‌های خود او را راضی به ادامه این رابطه کنم. در ابتدا بیشتر وقت خود را با او می‌گذراندم. در این مدت به دختر دیگری علاقمند شدم و تصمیم گرفتم با او ازدواج کنم. موضوع را به ناهید گفتم ابتدا مخالفتی نداشت و همزمان با هر دو نفر ارتباط داشتم. اما وقتی فهمید تصمیمم برای ازدواج قطعی است تهدیدهایش را آغاز کرد.
- دختر مورد علاقه‌ات از این ارتباط خبر داشت؟
- نه. او اگر می‌دانست رابطه‌اش را برای همیشه قطع می‌کرد.
- با او هم فقط دوست بودی یا به خواستگاریش رفته بودی؟
- یکبار به خواستگاریش رفتم اما به دلیل اینکه شغل مناسبی نداشتم خانواده‌اش مخالفت کردند.
- پایان دادن به این رابطه انگیزه‌ات برای قتل بود؟
- روز حادثه ناهید با دختر مورد علاقه‌ام تماس گرفت و او را در جریان این ارتباط گذاشت. او دروغ‌هائی به دختر موردعلاقه‌ام گفت تا ارتباطمان را قطع کند. این حرف‌های او مرا عصبی کرد به همین خاطر سراغش رفته و او را در خیابان با چاقو کشتم.
- برای قتل سراغ او رفتی؟
- نه! خواستم تهدیدش کنم اما او تحقیرم کرد. حرف‌هایش باعث شد کنترل رفتارم را از دست بدهم.
- چرا بعد از قتل خودکشی کردی؟
- تمام زندگی و هدفم، ازدواج با دختر مورد علاقه‌ام بود. وقتی او را از دست دادم دیگر ادامه این زندگی برایم معنائی نداشت. به همین خاطر ناهید را کشتم و خودم نیز خودکشی کردم اما شدت ضربه‌هائی که به خودم زدم زیاد نبود و زنده ماندم.
- می‌دانی چه سرنوشتی در انتظارت است؟
- بله. اعدام......
- پشیمان نیستی؟
- کاش ناهید آن روز سر راهم قرار نمی‌گرفت. کاش دنبال دوستی خیابانی نبودم. کاش او راحت از زندگی من بیرون می‌رفت. همه زندگی من شده حسرت. اما این حسرت هیچ سودی برای من ندارد. با تصمیم عجولانه خود زندگی‌ام تباه شد.