خلاصهای از این سخنرانی را به نقل از دکتر عباس ملکی که در محل سخنرانی حضور داشت، میخوانید.
آمریکا از بودن در خاورمیانه دو هدف را دنبال میکند: اول اینکه آمریکا منابع انرژی خاورمیانه را برای گردش اقتصاد خود نیاز دارد. دوم اینکه آمریکا در خاورمیانه بادمکراسی موافق نیست چون دمکراسی تاثیر منفی بر امنیت انرژی آمریکا دارد. خروج آسان انرژی از خاورمیانه با وجود دمکراسی در این منطقه ناسازگار است.
ایران نخستین کشور در خاورمیانه بود که در آن دمکراسی پدیدار شد و بعد از انقلاب مشروطیت دارای انتخابات و پارلمان شد. ما بورسهای تحصیلی به جوانان کشورهای عربی میدهیم اما برای پیشبرد دمکراسی نمیدهیم. مطالعات من نشان میدهد که دمکراسی با منافع اقتصادی و سیاس ی ما تضاد دارد. در خاورمیانه ما آن نوع دمکراسی را توسعه میدهیم که از بالا به پایین باشد، یعنی گروهی از نخبگان از بالا آن را به جامعه دیکته کنند. اگر غیراز این باشد مانند 1953 ما مردم ایران را تنبیه میکنیم.
ما در فلسطین مردم را بهخاطر اینکه رای دادند، تنبیه میکنیم. بعد از انتخابات در فلسطین، ما و اسرائیل از اینکه مردم، حماس را انتخاب کردند ناراحت شدیم و آنها را سالهاست که در تحریم و بمباران قرار دادهایم. در 2منطقه از خاورمیانه است که بهار عربی دیده نمیشود. یکی فلسطین است و دیگری صحرای غربی(مراکش). درباره آینده بهار عربی هم باید بگویم، عربستان در بحرین خواهد ماند و آمریکا هم با این روش موافق است. ایران روابطش با اعراب بهتر خواهد شد.
همین الآن، ایران میتواند کشتی جنگی خود را از کانال سوئز بگذراند و وارد مدیترانه شود. در مصر اسلامگرایان دست بالاتر را دارند، چون بهتر سازماندهی شدهاند. مصر در مسئله فلسطین فعالتر میشود و هماکنون مذاکرات مابین حماس و حکومت خودگردان در مصر جریان دارد. اخیرا هم اسرائیل و آمریکا تصمیم گرفتهاند که اصلا در باره مذاکرات صلح صحبت نکنند. بهجای آن در مورد ایران صحبت میکنند. تهدید ایران یعنی چه؟ چرا بقیه دنیا ایران را تهدید نمیدانند؟ روسیه، چین، برزیل، هند، و حتی کشورهای اروپایی. به این اصطلاح جامعه بینالمللی توجه کردهاید؟ خلاصه آن این است که جامعه بینالمللی یعنی 3کشور آمریکا، انگلیس و فرانسه. در حالیکه ایران از لحاظ نظامی تهدید نیست.
برای کجا تهدید است؟ هزینه نظامی ایران مگر چقدر است؟ ایران تابهحال به چه کشوری حمله کرده است؟ اگر بهدنبال آن باشند که هستهای شوند، بهخاطر بازدارندگی است. در آمریکا لابیهایی مانند ایپک مانع از اتخاذ یک سیاست خارجی درست توسط واشنگتن میشوند اما تنها ایپک نیست. روزنامهها و مجلات هم همینطور هستند. به والاستریت ژورنال نگاه کنید. قرار بوده که این یک نشریه تخصصی در زمینه تجارت باشد ولی کارشان تنها این است که به ما میگویند اسرائیل یک کشور ثروتمند است. دمکراتیک است. صنایع پیشرفته دارد. بروید آنجا سرمایهگذاری کنید. به ما میگویند لاکهید مارتین 3میلیارد دلار هواپیمای جنگنده به اسرائیل داده است. از آن طرف قرارداد 60 میلیاردی با سعودیها میبندند. 60میلیارد دلار اسباب بازی را عربستان میخواهد چه کند؟