به گزارش خبرگزاری مهر، تحلیلهای ریاضیاتی از نمونههای بدست آمده از خاک مریخ نشان میدهد که نمکهای موجود در خاک این سیاره ارزیابیهای اولیه را نقض کرده و ثابت میکند که این نمونه خاکها نشان دهنده زندگی میکروبی در مریخ است.
وایکینگ 1 اولین فضاپیما از دو فضاپیمایی بود که طی برنامه وایکینگ ناسا به مریخ فرستاده شد، شواهدی از میکروبهای فرازمینی در نمونه خاکهای سیاره قرمز به دست آورد. برنامه فعالیت این فضاپیما برای تنها سه ماه برنامه ریزی شده بود.
تحلیلهای جدید با هدف کشف ترکیبهای تازه از نمونه خاک از مریخ انجام شده و به رغم تعجب دانشمندان، توانستند به شواهد وجود زندگی در این خاک پی ببرند.
محققان دانشگاه سیئنا و موسسه کک کالیفرنیا اظهار داشتند که این تحقیقات جدید نشان دهنده یک پاسخ زیست شناسی قوی است. این نتایج از اطلاعاتی که آزمایشهای وایکینگ LR بدست آورده حمایت میکند.
این نتایج به دنبال کشف پرکلرات در خاک سیاره مریخ است و محل فرود فضاپیمای فونیکس در سال 2008 مورد ارزیابی مجدد قرار گرفت. وجود این مواد شیمیایی در نمونههای به دست آمده توسط وایکینگ نیز دانشمندان را به این نتیجه رساند که نمونهها خالص نبودهاند.
این درحالی است که دانشمندان این تحقیق و آزمایشها درباره وجود شواهد زندگی در مریخ اتفاق نظر ندارند.
کریستوفر مک کی از مرکز تحقیقات آمس ناسا طی گفتگو با دیسکاوری نیوز اظهار داشته است که یافتن ارگانیکها شواهد وجود زندگی یا زندگی در گذشته را تأیید نمیکند بلکه صرفا شاهد وجود ارگانیکها هستند.
جوزف میلر از دانشکده پزشکی دانشگاه کالیفرنیا جنوبی اظهار داشت: شاهد نهایی ویدئویی از یک باکتری است که میتوان با یک میکروسکوپ حرکت آن را مشاهده کرد. براساس تحقیقاتی که تاکنون انجام دادهایم می توان گفت تا 99 درصد در این سیاره حیات وجود دارد.
مأموریتهای آینده به مریخ می تواند این پرسش را پاسخ دهد.
قرار است مأموریت آتی به سیاره مریخ در ماه نوامبر توسط فضاپیمای کیوریوسیتی در ماه نوامبر انجام شود. این فضاپیمای 2.5 میلیارد دلاری که با انرژی هستهای کار میکند شرایط مساعد زندگی را در مریخ بررسی میکند.
همچنین قرار است در سال 2016 نیز مأموریت دیگری به مریخ انجام شود که پنج ابزار علمی را با خود به همراه خواهد داشت و گازهای اتمسفر مریخ از جمله متان را برای فعالیتهای بیولوژیکی و زمین شناسی بررسی میکند.
دکتر مارک آلن دانشمند این پروژه اظهار داشت: ابزارهای این مأموریت نسبت به آنچه که درحال حاضر از مدارهای مریخ یا رصدهای زمینی در جریان است دارای ضریب حساسیت 100 تا 1000 است.