هفت دقیقه هراس تا فرود بر مریخ

به گزارش ایسنا،هنگامی که فضاپیمای آزمایشگاه علمی مریخ ناسا در روز پنج اوت(15 مرداد) در این سیاره سرخ فرود بیاید، یا همه چیز باید در جای درست خود باشد یا اینکه میلیاردها دلار و هزاران ساعت وقت صرف شده برای این پروژه تلف شود. ‌

تام ریولینی، دانشمند ناسا در ویدیویی که به توصیف ورود، نزول و فرود کاوشگر Curiosity با عنوان "هفت دقیقه هراس" پرداخته، اظهار کرد: اگر تنها یک نفر کار را اشتباه انجام دهد،‌ همه چیز خراب می‌شود.

مریخ بقدری از زمین دور است که تیم ناسا برای حداقل 15 دقیقه از سرنوشت کاوشگر خود خبر نخواهد داشت. این مدت زمانی است که علائم فضاپیما از یک سیاره به سیاره دیگر رسیده، بدین معنی که کاوشگر 205 میلیارد دلاری فرود آمده است.

آدان استلتسنر، مهندس ناسا در این فیلم می‌گوید: وقتی که پیام را از بالای جو در مورد سالم یا غیر سالم بودن مریخ‌نورد در سطح دریافت می‌کنیم که حداقل هفت دقیقه از آن گذشته است.

کاوشگر Curiosity در 26 نوامبر 2011 توسط ناسا به سوی مریخ ارسال شد. این فضاپیما که در حال حاضر در حال سفر در فضای خارجی است، قرار است حدود یک ماه دیگر در دهانه گیل مریخ فرود بیاید.

Curiosity به محض فرود، کار جست‌وجو برای حیات پیشین یا کنونی را آغاز کرده و به بررسی آب‌وهوا و زمین‌شناسی سیاره مریخ برای 23 ماه یا حدود یک سال مریخی می‌پردازد.

اما این کاوشگر پیش از آغاز اکتشافات، ابتدا باید در یک توالی کامل، حرکت هماهنگ و زمان درست از ارتفاع 21 هزار کیلومتر در ساعت به صفر فرود بیاید.

به گفته میگوئل سن مارتین، از دیگر دانشمندان ناسا، این یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های پیش‌روی تیم است که تاکنون بر روی مریخ امتحان نشده است.

Curiosity به گونه‌ای طراحی شده که خود را در این فرود سخت با استفاده از مجموعه‌ای از مانورهای سخت و بسیار پیچیده هدایت کند.

این فرایند چند مرحله‌ای شامل چترنجات‌های فراصوت، موشک‌ها، دمای 1600 درجه و یک بالگرد اسکای‌کرین سفارشی برای فرود خواهد بود که همگی خلبان اتوماتیک هستند.

هنگامی Curiosity وارد جو مریخ می‌شود که شاتل به آزادسازی بزرگ‌ترین و قوی‌ترین چترنجات فوق‌صوت جهان می‌پردازد. این چتر قادر به تحمل 65 هزار پوند فشار بوده و سرعت شاتل را تا 321 کیلومتر در ساعت کاهش خواهد داد.

اما این سرعت به حد کافی برای فرود آهسته نیست، از این رو سپر حرارتی و چتر نجات قفل و موتورهای موشک شاتل روشن و از بخش‌های دور ریختنی جدا می‌شوند.

آنیتا ینگوپتا، از تیم ناسا در این فیلم اظهار کرد: ما نمی‌توانیم موتورهای موشک را خیلی به زمین نزدیک کنیم چرا که در اساس یک ابر عظیم از غبار ایجاد می‌کنیم که می‌تواند به مکانیزم آسیب زده و ابزارها را خراب کند.

هواپیمای قدرت موشکی در فاصله 20 متری سطح قرار گرفته و کاوشگر Curiosity را با استفاده از اسکای‌کرین پائین می‌فرستد.

به محض لمس سلامت چرخ‌ها با زمین سیاره مریخ، موشک‌ها به انتقال مجموعه دوم ابزار دورریختنی در جای دیگر پرداخته و کاوشگر را به حال خود رها می‌کنند.