درباره اینکه چرا شورای صنفی اکران فیلمی را که نسبت به دیگر فیلم‌ها بهتر می‌فروشد از پرده برمی‌دارد، حبیب کاوش توضیحاتی داده که عذر بدتر از گناه است. سخنگوی شورای صنفی اکران درباره اینکه زمان تعویض نارنجی‌پوش زود نبود، گفت: این فیلم مدت زمانی طولانی است که روی پرده است و حالا به کف‌فروش خود رسیده؛ البته نارنجی‌پوش نسبت به دیگر فیلم‌های روی پرده فروش بدی نداشته است.
کاوش در حالی به مدت زمان طولانی اکران نارنجی‌پوش اشاره کرده که این فیلم 34 روز است روی پرده آمده و در این مدت حدود 680میلیون تومان در تهران فروخته است. در حالی که فیلم‌های دیگری همین امسال بیش از 2ماه روی پرده ماندند و مدت‌ها بدون اینکه فروش چندان بالایی داشته باشند سرگروه‌شان را حفظ کردند. جالب اینکه سینما قدس که سرگروه نارنجی‌پوش است در برخی شب‌ها از ساعت 8 شب تعطیل بوده و همین مسئله در کاهش فروش فیلم در این سینما (که مبنای محاسبه کف‌فروش است) تاثیر گذاشته است.
با وجود این نارنجی‌پوش در سینما قدس هم فروش بدی نداشته است و می‌شد آن را روی پرده حفظ کرد.نکته دیگر اینکه در آیین‌نامه اکران، بندی وجود دارد که بر اساسش در سرگروه‌هایی که جزو سینماهای قدیمی و نسبتا کم‌مخاطب محسوب می‌شوند، اگر فیلمی در پردیس‌ها فروش خوبی داشته باشد، می‌توان اکرانش را تمدید کرد. به استناد این بند از آیین‌نامه هم نارنجی‌پوش می‌توانست سرگروهش را حفظ کند.اما اینکه چرا این اتفاق رخ نداده است بخشی به تعجیل پخش‌کننده فیلم شبکه برای اکران آخرین ساخته قادری بازمی‌گردد و بخشی هم به واکنش شورای صنفی نسبت به موضع شهرداری مبنی بر اکران نکردن فیلم‌های مسئله‌دار در سینماهایش. ظاهرا هدایت فیلم که پخش شبکه را در اختیار دارد.
اصرار داشته که تا تب ایرج قادری به مناسبت درگذشتش در جامعه داغ است، این فیلم اکران شود و از آنجا که شورای صنفی در اختیار اتحادیه تهیه‌کنندگان است برآورده کردن درخواست یکی از اعضای شورای مرکزی اتحادیه، حکم بجا آوردن حق رفاقت را داشته است.از سوی دیگر شورای صنفی با توجه به کدورتی که پس از حاشیه‌های اکران نوروزی نسبت به حوزه هنری و شهرداری پیدا کرده است، ظاهرا بدش نمی‌آمده فیلمی را که محصول شهرداری تهران است در اولین فرصت از پرده پایین بیاورد. در واقع فیلم مهرجویی به نوعی قربانی حاشیه‌های اکران نوروزی شد؛ حاشیه‌هایی که ظاهرا تا پایان سال دست از سر سینما برنخواهد داشت.