داروهای اصلی مصدومان بمبهای شیمیایی نیز آلمانی است؛ داروهایی گران که اینروزها بهراحتی در داروخانهها پیدا نمیشود. بعضیها که شانس میآورند یا رابطه و آشنایی در بازار دارو دارند میتوانند داروهای آلمانی خریداری کنند و آنها که ندارند باید با داروهای پاکستانی و هندی و چینی که عوارضشان، خود یک بیماری جدید و عذابآور است سر کنند.یزدان، یکی از جانبازان 70درصد شیمیایی درباره مشکلاتش در تهیه دارو گفت:
مدتی است بنیاد شهید و امور ایثارگران داروهای من را خودش تهیه میکند اما من باید بعد از ویزیت پزشک لیست داروها را برای تأیید به شرکت بیمه ببرم. درصورت تأیید بیمه، بنیاد شهید و امور ایثارگران از دو داروخانهای که در تهران طرف قرارداد هستند داروها را تهیه میکند. تعداد داروخانهها بیشتراز این بود ولی از آنجا که بیمه بدهیهای قبلی خود به داروخانهها را پرداخت نکرده است، بسیاری از آنها قرارداد خود را با بیمهها لغو کردهاند.
روندی که گفته شد، مستلزم سه الی چهار روز دوندگی است. پس از آن باید دید آیا داروخانه همه داروهای ما را دارد یا نه. درصورتی که نداشت باید برای جایگزینکردن آن دوباره به پزشک مراجعه کرد و باز دوباره این مراحل را طی کرد.وی با اشاره به اینکه یک جانباز 70درصد شیمیایی با دشواریهای زیادی در رفتوآمد و تنفس در شهر آلوده دست به گریبان است، گفت: داروهایی مثل اسپری سروتاید و سیمبیکورت آلمانی هستند که تازگیها در داروخانهها پیدا نمیشوند به همین دلیل پرشکان مجبورند داروهای مشابه هندی و پاکستانی که حنجره را تخریب میکند تجویز کنند.
یکی دیگر از جانبازان شیمیایی در تشریح مشکلات خود گفت: بیمه همان فرانشیز داروهای معمولی را برای داروهای جانبازان شیمیایی پرداخت میکند و این در حالی است که اکثر داروهای جانبازان، خارجی بوده، تحت پوشش بیمه نیستند و قیمت بالایی دارند. بسیاری از این داروها این روزها در داروخانهها پیدا نمیشوند بنابراین پزشکان مجبورند با داروهای موجود بیمارانشان را ویزیت کنند که عوارض زیادی دارند.حسن حسنیسعدی درباره بیمه جانبازان گفت:
هزینه درمان جانبازان 70درصد درصورتی که بیمه خدمات تأمین اجتماعی باشند پرداخت میشود ولی اگر فرد جانباز، بیمه یک نهاد دیگر باشد هزینه درمانش مانند بقیه بیمهگذاران آن نهاد خواهد بود. تعدادی از جانبازان 70درصد که شرایط جسمانی بسیار وخیمی دارند مدتها پیش بدون اینکه بخشنامه یا آییننامهای تدوین شده باشد روالی را ایجاد کردند که طی آن بنیاد داروهای آنها را از داروخانههای طرف قرارداد تهیه کند. این شامل حال جانبازان زیر 70درصد نمیشود.
وی گفت: درمان عوارض برخی از این داروها در بیمارستانهای خاص صورت میگیرد؛ بهطور مثال به عوارض چشمی داروهای جانبازان شیمیایی در بیمارستان لبافینژاد رسیدگی میشود. اگر فرد جانباز بیمه تأمین اجتماعی نداشته باشد بایستی هزینه درمان را خود پرداخت کند. سال گذشته بنیاد شهید و امور ایثارگران با بیمارستان لبافینژاد برای عمل تا سقف حدود 12میلیون تومان قرارداد بسته است که این رقم برای جراحی و درمان سه الی چهار بیمار کافی است درحالیکه تعداد بیماران بهمراتب بیشتر از این رقم است.
وی در ادامه گفت: بسیاری از داروهایی که جانبازان مصرف میکنند داروهای دائمی است و فرد جانباز علاوه بر وابستگی جسمی، وابستگی روانی نیز پیدا میکند. مصرف این داروها به آنها اعتماد به نفس میدهد. شما نمیتوانید تصور کنید که جانبازی که تنگی نفس را تجربه کرده است چقدر از عود مجدد این بیماری میترسد.