به گزارش خبرنگار رسانه خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، رواج نرم‌نویسی در مطبوعات، مرهون شرایطی است که رادیو و تلویزیون فراهم کرده است، بدین معنی که سرعت و انتقال اخبار و رویدادها از طریق رسانههای دیواری و شنیداری، امکان پرداختن خبر به صرف شخصیت خبری را کاسته است و در نتیجه اگر روزنامه‌ها بخواهند به خبری بپردازند چاره‌ای جزء رویکرد نرم به اخبار و رودیدادها را ندارند.
گزارش‌های خبر که در پردازش از ادبیات داستانی بهره گرفته شده است یا موضوعات و مطالب غیر خبری مانند فیچرها که در صفحات لایی روزنامه‌ها به کار گرفته می‌شوند از جمله رویکرد‌های نرم‌نویسی در مطبوعات به شمار می‌آیند و در شرایطی که رادیو، و تلویزیون در شتاب بازتاب خبرها ورویدادهای روزانه هستند، بنابراین روزنامه‌هایی که صفحات حجیم دارند با توجه به منابع محدود تولید اخبار به ناچار باید به نرم نویسی رو کنند، البته این گفته به عقیده کارشناسان بدین معنی نیست که اگر به نرم‌نویسی روی می‌آوریم دچار پرگویی و زیاده‌گویی می‌شویم.
نرم خبر به اعتقاد اساتید ارتباطات بیان روایی و داستانی رویدادهاست و از زاویه‌ی دید متفاوت‌تری از سخت خبر، رویدادها را پردازش می‌کند، درواقع روزنامه نگار با بکارگیری درون مایه‌های داستانی و ادبی بر جذابیت عناصر و ارزش‌های خبر می‌افزاید و با توجه به اینکه نرم خبرها از لحن داستانی تبعیت می‌کنند این نگرانی هم وجود دارد که در برخی از مواقع از واقعیات به دور باشند.