محمد مایلی کهن در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به نتایج ضعیف پرسپولیس در 6 هفته نخست رقابت‌های لیگ برتر گفت: از بس که درباره مشکلات پرسپولیس گفته‌ام گلویم پاره شده است. واقعیت امر این است که مشکل ورزش ایران این است که تخصص جایی در تصمیم‌گیری‌ها و انتخاب‌ها ندارد. من نوعی که پوست و استخوان و گوشتم از ورزش است باید خانه‌نشین باشم و دیگران دراین فوتبال حضور داشته باشند و آقایانی بیایند که در ستاد سوخت هم تخصصی ندارند اما چون فوتبال تابلو دارد و در پایان مشخص میشود که چند چند باخته‌ای نمی‌توانند فرار کنند. مطمئن باشید اگر در سوخت هم تابلوی نتایجی بود آن‌ها هزار بر صفر باخته بودند. یکی از اصولی‌ترین کارهای ستاد سوخت این است که باید مصرف در کشور را پایین بیاورد و یکی از راه‌های ساده‌اش سهمیه‌بندی بود اما اگر می‌خواهیم درست عمل کنیم باید با بهینه‌سازی موتور خودروها مصرف را پایین بیاوریم.
وی افزود: در حالی که میانگین مصرف سوخت در کشورهای دیگر 5.5 تا 6 لیتر در صد کیلومتر است اینجا مصرف سوخت‌های خودروها 11 تا 12 کیلومتر در این مسافت است. بنابراین می‌بینید که اگر تابلویی در این جا وجود داشت آن‌ها در آن کارشان هم شکست خورده بودند. با این حال برای این نوع مدیریت در فوتبال باید تاسف خورد.
سرمربی تیم ملی در جام ملت‌های 96 در ادامه با اشاره به وضعیت تیم ملی گفت: البته برای کسانی که تیم ملی را اداره می‌کنند این نوع فوتبالی که دیروز دیدیم اهمیتی ندارد. کی‌روش دو سال است که به فوتبال ایران آمده و هر بار می‌گوید با همین نفراتی که دعوت کرده‌ایم کار را به جلو می‌بریم و این نشان می‌دهد که اصلا لیگ دیده نمی‌شود. در مدتی که کی‌روش و دستیارانش آمده‌اند آن‌ها چند سفر به شهرستان‌ها داشته‌اند؟ همین میشود که بازیکنی مانند پویا نزهتی و میلاد غریبی با وجود آنکه دو سه سال است خوب بازی می‌کند دیده نمی‌شود و به جای آن بازیکنی مانند امید نظری یا قوچان‌نژاد به تیم ملی می‌رسند. من نسبت به آینده تیم ملی نگرانم و این نگرانی من با دلیل و برهان است.
وی بار دیگر به داربی تهران اشاره کرد و گفت: فوتبال شاخص، متر و معیار دارد. در مصاف دو تیم تهرانی ما چهار کار ترکیبی ندیدیم. ساده‌ترین کار ترکیبی یک و دو کردن است. می‌خواهم بپرسم که دیروز چند شوت خوب از بازیکنان دو تیم دیدیم؟ چند سانتر مواج انجام گرفت. این وضع در تیم ملی بدتر است. داربی تهران چند ساعت پس از بازی بارسلونا و رئال انجام شد. ساعت یک نیمه شب نمایشی را دیدیم که قابل تحسین بود. از تماشاگر تا زمین و بازیکنان همه چیز عالی بود. نمی‌خواهم از حق بگذرم. باید به این هم اشاره بکنم در داربی تهران نوع برخورد بازیکنان دو تیم و نوع برخورد مربیان در کنار زمین بسیار خوب بود اما از سنگ و کلوخی به زمین آمد خجالت کشیدم. بهتر است بگوییم که غنای فرهنگی داشته‌ایم و اکنون کمتر از آن خبری هست.
مایلی کهن افزود: البته تیم ملی هم فوتبال پویا نمی‌خواهد و ما تنها دل خوش کرده‌ایم به اسم‌های بزرگ. می‌خواهم یک حساب دو دو تا چهار تا انجام دهم. ما سه بار با مربی‌گری کی‌روش برابر قطر بازی کرده‌ایم که دوبارش در تهران بوده است و در هر سه بازی به نتیجه مساوی رسیده‌ایم. این گونه چطور توقع دارید که من مانند برخی آقایان محاظفه‌کار شوم و صدایم درنیاید و بگویم تیم ملی خوب بازی می‌کند.
وی در پاسخ به این سوال که به هر حال وقتی رویانیان ژوزه را به عنوان سرمربی پرسپولیس انتخاب کرد، به کارنامه‌اش دلخوش بود اما نمایش پرسپولیس در این 6 هفته مطابق انتظارها نبوده است گفت: می‌گویند ژوزه در مصر موفق بوده است اما من می‌خواهم بپرسم مصر در کجای این فوتبال است؟ بدبختی ما این است که تیم ملی با من در امارات با سه گل عربستانی را می‌برد که سرمربی‌اش وینگادا است و بعدا همین وینگادا سرمربی پرسپولیس میشود. اما چرا هیچ موقع پرسپولیس را به من پیشنهاد نمی‌دهند؟ حالا هم رفته‌اند و ژوزه‌ای را آورده‌اند و این همه با آب و تاب از کارنامه‌اش می‌گویند این در حالی است که شرایط سنی او اجازه نمی‌دهد حتی کنار زمین حرف بزند. صحبت‌هایش را هم که پس از بازی‌ها شنیده‌ایم. یا بد صحبت می‌کند یا حرف‌هایش را بد ترجمه می‌کنند. او فقط می‌گوید بد بودیم و باختیم یا خوب نبودیم و باختیم و حتی تحلیل دو سه دقیقه‌ای عادی هم نمی‌دهد. اعتقاد دارم به احتمال 70 ـ 80 درصد او را به خانه خواهند فرستاد. اگر پرسپولیس دیروز شکست می‌خورد 100 درصد برکنار می‌شد.
مایلی کهن درباره ناآشنایی ژوزه با پرسپولیس و ترکیب عجیبی که دیروز به میدان فرستاده بود هم گفت: فکر می‌کنم به درستی روز گذشته ترکیب را ژوزه به زمین نفرستاده بود. فکر می‌کنم بر روی ژوزه فشاری آورده بودند و پرسپولیس با ارنجی عاقلانه‌تر به میدان آمده بود. بازیکنی که هفته قبل جزو 18 نفر بود چطور میشود فیکس شود یا چگونه است بازیکنی که سابقه بازی در پست هافبک دفاعی را ندارد، به یک باره به این پست منتقل میشود. این نشان می‌دهد که بر روی او فشاری وجود داشته است.
وی در پاسخ به این سوال که چقدر نسبت به آینده پرسپولیس خوش‌بین است گفت: استقلال هفته قبل در حالی با ملوان مساوی کرد که نمایش خوبی داشت. اما گر بخواهم بدون تعصب درباره بازی دیروز بگویم به نظرم پرسپولیس در مجموع بهتر از استقلال بود هرچند که بازی خوبی را از دو تیم ندیدیم. با این حال درباره سوال شما باید بگویم پرسپولیس مقابل تیم 10 نفره داماش حتی یک موقعیت هم نداشت.. یک زمان هست که تیم شما می‌بازد اما به آینده امیدوار هستید و یک زمان هست که می‌بری اما ناامیدی. درباره پرسپولیس باید بگویم با این عملکردی که در این 6 هفته از پرسپولیس دیده‌ام هیچ امیدی به آینده بهتری برای پرسپولیس ندارم.
سرمربی سابق تیم ملی درباره مقایسه‌ای که بین بازیکنان فوتبال و قهرمانان المپیک صورت گرفت و دلخوری برخی از بازیکنان را به همراه داشت گفت: به نظرم این مقایسه درست نیست. فوتبال در همه دنیا ابرورزش است. اما اینکه به دیگر قهرمانان کم‌لطفی می‌کنند حتما اشتباه است. با این حال دلیل همه این مسائل این است که امثال بنده خانه‌نشین هستیم و هیچ گاه مربی‌گری در پرسپولیس را به من و امثال من پیشنهاد ندادند. در زمانی که در سایپا بودم بازیکنان آینده‌داری به فوتبال ایران معرفی شدند که دو نمونه اخیرشان سجاد شهباز‌زاده و میلاد غریبی هستند. جالب است بدانید شهباز‌زاده بازیکن تستی بود که از اردبیل آمد و الان یکی از پدیده‌های فوتبال ایران است. این را گفتم که بگویم هر کاری به تخصص نیاز دارد. انتقادی که می‌کنم ربطی به این دولت ندارد و در تمامی دولت‌ها بوده است. زمان دولت آقای خاتمی آقای حاجی سرپرست یکی از شعب انتخاباتی ایشان بود و بعد از انتخابات اول وزیر تعاون و بعد به عنوان وزیر آموزش و پرورش انتخاب شد. این نشان می‌دهد که در تمامی دولت‌ها این طور بوده که در بیشتر انتخاب‌ها تخصص جایی نداشته است. اگر تخصص جایی در انتخاب‌ها داشت نباید با یک زلزله 6.2 ریشتری این همه خانه خراب شود و این همه آواره داشته باشیم.
مایلی کهن افزود: در گفت‌وگویی که چند روز پیش انجام دادم گفتم که در آن دنیا من جلوی آقای رویانیان را می‌گیرم چرا که این حرف‌هایی که الان می‌زنم را مدت‌ها پیش هم زده بودم اما آقایان توجه نکردند و فکر کردند با هزینه کردن می‌توانند مشکلات فوتبال را حل کنند. تمامی این حرف‌هایی که می‌زنم به خاطر منافع ملی است و نمی‌توانم سکوت کنم و با محافظه‌کاری شاهد از بین رفتن استعدادهای ورزش و فوتبال باشم. به اعتقاد من پرسپولیس سال گذشته به مراتب بهتر از امسال یارگیری کرد اما دوستان گفتند پرسپولیس را کهکشانی می‌سازند و این هم وضع پرسپولیس در این روزهاست. البته ایراد از خود ماست. علی کریمی به شالکه رفت و در 6 ماه فقط 60 دقیقه برای این تیم بازی کرد اما نمی‌توانست یک کلمه حرف بزند و یا حتی از روی نیمکت بلند شود. البته مقصر کریمی نیست، مقصر کسانی هستند که چنین شرایطی را فراهم کرده‌اند.
وی ادامه داد: می‌خواهم برایتان مثالی بزنم. پولی که به مسی داده میشود شاید به اندازه کل پول ورزش ایران باشد اما در آنجا هیچ گاه مسی بزرگ‌تراز گواردیولا یا بارسلونا نیست. این تیم بازیکنان بزرگی مانند مارادونا در اختیار داشته اما وقتی مارادونا از بارسلونا می‌رود، بارسلونا همچنان زنده است. پرسپولیس هم در گذشته چنین شرایطی داشته است. امثال همایون بهزادی، پروین، پنجعلی، درخشان، مایلی کهن، ایران‌پاک، محراب شاهرخی و سلیمانی از پرسپولیس رفتند اما پرسپولیس سرجایش ماند چون پرسپولیس از همه آن‌ها بزرگتر است. اما می‌بینیم آقایان به خاطر عدم آشنایی و عدم تخصص هر آدم کوچکی را بزرگتر از پرسپولیس جلوه می‌دهند. متاسفانه پرسپولیس شخصیت باشگاهی‌اش را از دست داده و تا زمانی که این شخصیت احیا نشود مشکلاتش بزرگ و بزرگتر میشود.
مایلی کهن با اشاره به اینکه در فوتبال ایران همه چیز پول شده است گفت: در فوتبال دنیا بازیکنان همه چیزشان زیر نظر باشگاه است و تا تمرین، تغذیه و استراحت خوب نباشد، بازیکنی مانند مسی رو نمی‌آید. اما در اینجا می‌بینید که به بازیکنان قراردادهای میلیاردی و چند صد میلیونی داده میشود و تازه سر پاداش هم با هم دعوا می‌کنند. این‌ها را خود آقایان به خاطر نداشتن تخصص ایجاد کرده‌اند. ما در این ورزش به پلیس ورزشی و قاضی ورزشی هم نیاز داریم.
وی درباره اینکه چه آینده‌ای را می‌توان برای این فوتبال متصور بود گفت: به اعتقاد بسیاری تیم سال 96 بهترین تیم تاریخ بود تیمی که 10 ـ 12 بازیکن ایرانی را به کشورهای دیگر فرستاد. الان هم همین استعدادها در فوتبال حضور دارند اما باید کشف شوند. من در مصاحبه‌ای گفته بودم ما استعدادهای بسیاری در این ورزش داریم اما متاسفانه با گرفتن 4 مدال طلا در المپیک بیهوش می‌شویم در حالی که می‌توانیم بسیار بیشتر از این مدال بگیریم. گفته بودم فوتبال ما هم استعدادهای فراوانی دارد اما دستیار کی‌روش پاسخ داده بود معیار فوتبال خوب داشتن استعداد نیست. برایم این اظهار نظر بسیار جالب بود. متاسفانه می‌بینیم در تیم ملی بدنساز خارجی تیم ملی فکر می‌کند خانه خاله است و با وجود داشتن قرارداد سر از کشور دیگری درمی‌آورد و اکنون کی‌روش مربی بدنسازی را آورده که تنها 5 سال سابقه مربی‌گری دارد. آن هم در شرایطی که ما در ایران این همه بدنساز قابل داریم. فکر می‌کنم اگر کی‌روش دو برد بیاورد و ایران را به جام جهانی ببرد که دیگر هیچ. درست است که ما یک سری دشمن داریم اما دشمنان واقعی، خودمان هستیم.
مایلی کهن در پایان گفت: من روزی به رویانیان گفتم که تو اهل مازندرانی و من اهل گیلان و وقتی من به گیلان می‌روم و با خانواده‌های دوستان و آشنایان دیدار می‌کنم در هر خانواده 4 ـ 5 جوان رشید می‌بینم که یا افسرده‌اند یا ناامید شده‌اند. اگر به هر کدام از این جوانان 100 هزار تومان بدهی و به آن‌ها بگویی که از 8 صبح تا 5 بعدازظهر کار کنند خودشان و خانواده‌هایشان احیا می‌شوند و این پول سرجمع برای هر یک از آن‌ها میشود سالی یک میلیون و 200 هزار تومان. پس چطور میشود که شما به بازیکنان فوتبال که قراردادهای چند صد میلیونی می‌بندند برای برد در داربی 15 میلیون پاداش می‌دهید. همین است که وقتی چنین پول‌هایی می‌گیرند هر روز موبایل و ماشین‌شان را عوض می‌کنند. خانه هم که دارند و خودمان هم آن‌ها را از کلانتری بیرون می‌آوریم. چگونه است که می‌خواهیم از این بازیکنان فوتبالیست بسازیم. آن وقت می‌بینیم در کشوری مانند انگلیس که می‌گویند همه چیزش آزاد است، وقتی جان تری یک کار انجام می‌دهد، بازوبند کاپیتانی را از او می‌گیرند و می‌گویند کاپلو برو به جهنم. فکر می‌کنم خانه از پای‌بست ویران است.