این حکومت اشغالی بخش‌هایی از خاک فلسطین در طول سواحل شرقی مدیترانه را شامل می‌شود که در شمال هم‌مرز با لبنان، در شمال شرق هم‌مرز با سوریه، در شرق هم‌مرز با اردن و کرانه باختری و در جنوب غرب هم‌مرز با مصر و غزه است و در جنوب به خلیج عقبه و دریای سرخ منتهی می‌شود.
این رژیم در 29 نوامبر 1947 و با قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل که آمریکا و بریتانیا حامی و پیشنهاد‌دهنده آن بودند در سرزمین فلسطین تشکیل شد. البته از زمان صدور قطعنامه سازمان ملل تا اعلام تشکیل اسرائیل شش‌ماه طول کشید و در ماه می 1948 زمانی که تاریخ اداره استعماری بریتانیا بر فلسطین پایان یافت، رژیم اسرائیل هم تشکیل شد.
یک روز بعد از این تاریخ کشورهای عرب همسایه فلسطین که از این رویداد به خشم آمده بودند در حمایت از فلسطینیان به اسرائیلی‌ها حمله کردند. این جنگ‌ها در سال‌های بعد ادامه یافت و البته به اشغال کرانه باختری، صحرای سینا، نوار غزه و بلندی‌های جولان توسط اسرائیل منجر شد. در سال‌های بعد اسرائیلی‌ها طی مذاکراتی با حمایت و راهنمایی آمریکا، در ازای قرارداد صلح با اعراب و به‌رسمیت‌شناخته‌شدن توسط برخی از دولت‌های عرب، قسمت‌هایی از این سرزمین‌های اشغال‌شده را به آنها پس دادند و در واقع برای پس‌دادن زمین‌های فلسطینیان از آنها امتیاز گرفتند.
اقتصاد
رژیم اسرائیل به یمن کمک‌های غرب، اقتصاد و صنعت پیشرفته‌ای دارد. در سال2010 این رژیم به سازمان توسعه و همکاری‌های اقتصادی پیوست. در این سال این رژیم بین اقتصادهای توسعه‌یافته جهان در ردیف 17 قرار گرفت. گفته می‌شود که بانک مرکزی این رژیم 78 میلیارد دلار ذخایر ارزی دارد.
جمعیت
در سال2012 جمعیت این رژیم 7900600 نفر برآورد شده‌است که از این تعداد 5955000 نفر یهودی هستند. اعراب 20درصد جمعیت سرزمین‌های اشغالی را تشکیل می‌دهند.