این پرسشی است که خیلی‌ها در جهان مطرح کرده‌اند اما هیچ وقت پاسخ مناسبی برای آن از سوی نهادهای بین‌المللی و کشورهای غربی که به‌عنوان نمونه برنامه هسته‌ای ایران را مدت‌هاست زیر ذره‌بین قرار داده‌اند، داده نشده است. با اینکه گزارش‌های موثقی درباره در اختیار داشتن بین ۸۰ تا ۴۰۰ کلاهک هسته‌ای از سوی رژیم صهیونیستی وجود دارد به ندرت دیده می‌شود که رسانه‌های غربی به موضوع تسلیحات یا حتی فعالیت هسته‌ای این رژیم بپردازند.
حالا پس از مدت‌ها سؤال‌های افکار عمومی آمریکا آن‌قدر بالا گرفته که روزنامه واشنگتن‌پست در مقاله‌ای به این موضوع پرداخته است. پاتریک پکستون، مسئول رسیدگی به شکایات خوانندگان روزنامه واشنگتن‌پست در ابتدای این مقاله که به تاریخ اول سپتامبر منتشر شده می‌گوید: «خوانندگان مدام از من می‌پرسند چرا رسانه‌ها هر نکته کوچکی راجع به برنامه هسته‌ای ایران را دنبال می‌کنند اما هرگز مطلب و گزارشی درباره تسلیحات هسته‌ای رژیم صهیونیستی دیده نمی‌شود؟»
پاتریک پکستون با منصفانه خواندن این سؤال اعلام کرده در واکنش به پرسش خوانندگان، آرشیو ۱۰ سال گذشته روزنامه را بررسی کرده است اما نتوانسته هیچ گزارش دقیق و عمیقی درباره برنامه اتمی اسرائیل پیدا کند. پکستون تأکید کرده است که چندین کارشناس هسته‌ای در گفت‌وگو با وی با دلسرد‌کننده خواندن این موضوع، این گلایه افکار عمومی را درست و واقعی دانسته‌اند. به گفته این کارشناسان دلایل واضح و گاه مبهمی برای این موضوع وجود دارد.
در این مقاله یکی از دلایل این مسئله خودداری رژیم صهیونیستی از اعلام رسمی تسلیحات هسته‌ای خود ذکر شده است. آمریکا هم با وجود گزارش‌های موثق در این رابطه به‌صورت رسمی این موضوع را تأیید نمی‌کند. به گزارش واشنگتن‌پست آرون ساگی، سخنگوی سفارت رژیم صهیونیستی در آمریکا در واکنش به این موضوع اعلام کرده است:
«اسرائیل نخستین رژیمی نخواهد بود که به خاورمیانه سلاح اتمی معرفی خواهد کرد. اسرائیل پس از برقراری صلح در خاورمیانه، از منطقه‌ای عاری از سلاح کشتار‌جمعی حمایت می‌کند!» پاتریک پکستون، مسئول رسیدگی به شکایات خوانندگان روزنامه واشنگتن‌پست جواب سفیر اسرائیل را مبهم خوانده است. به گفته پکستون این موضع‌گیری به‌معنای این است که اسرائیل همچنان به‌صورت صریح از داشتن تسلیحات هسته‌ای حرفی نخواهد زد.
در گزارش واشنگتن‌پست آمده است: زمانی که اسرائیل به بمب هسته‌ای دست پیدا کرد نیکسون و رؤسای جمهور آمریکا بعد از او، اسرائیل را برای آشکار کردن برنامه‌ها و توانایی هسته‌ای خود یا امضای معاهده منع گسترش تسلیحات هسته‌ای(ان‌پی‌تی) تحت فشار قرار ندادند. در مقابل هم اسرائیل موافقت کرد که تسلیحات هسته‌ای خود را مخفی نگه دارد.
رژیم صهیونیستی با آنکه عضو آژانس بین‌المللی انرژی اتمی است اما ان‌پی‌تی را امضا نکرده‌است. واشنگتن‌پست تأکید کرده است که به‌خاطر امضا نکردن این پیمان از سوی رژیم صهیونیستی این رژیم الزامی برای ثبت تأسیسات هسته‌ای خود برای بازرسی‌های آژانس نمی‌بیند. در مقاله این روزنامه آمده است: «در مقابل ایران پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای را امضا کرده و اجازه بازدیدهای دوره‌ای بازرسان آژانس را داده است. بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به‌طور منظم در ایران هستند.»
به گزارش واشنگتن‌پست، علاوه بر این سانسورهای نظامی رسانه‌های رژیم صهیونیستی باعث شده تا کسی نتواند اطلاعاتی در این رابطه افشا کند. این سانسورها علیه خبرنگاران خارجی مستقر در سرزمین‌های اشغالی هم اعمال می‌شود. اونر کوهن، استاد مؤسسه مطالعات بین‌المللی مونتری در کالیفرنیا در گفت‌وگو با پاتریک پکستون مشکل دیگر افشای اطلاعاتی درباره برنامه هسته‌ای اسرائیل را تعداد کم افراد مطلع در این رابطه می‌داند.
به گفته اونر کوهن افشاگری در این رابطه جرم است و آخرین باری که یک نفر از داخل این رژیم اطلاعاتی را افشا کرد، مردخای وانونو، تکنسین تأسیسات اتمی دیمونا بود. وانونو در سال ۱۹۸۶ با رفتن به انگلیس اطلاعاتی درباره کلاهک‌های هسته‌ای اسرائیل در اختیار روزنامه ساندی تایمز قرار داد. پس از انتشار گزارش درباره تأسیسات هسته‌ای اسرائیل را مأموران موساد او را ربودند و به سرزمین‌های اشغالی بازگرداندند. وی در دادگاه رژیم صهیونیستی، به اتهام جاسوسی، خیانت و افشای اسرار هسته‌ای به‌مدت ۱۸ سال زندانی شد. او از زمان آزادی در ۲۱ آوریل ۲۰۰۴ تاکنون تحت نظر شدید نیروهای امنیتی قرار دارد و نمی‌تواند از سرزمین‌های اشغالی خارج شده یا با رسانه‌های خارجی گفت‌وگو کند. او یک‌بار به‌خاطر گفت‌وگو با خارجی‌ها به شش‌ماه حبس تعزیری محکوم شد.
اونر کوهن یکی از دلایل دیگر حرف نزدن رسانه‌ها درباره برنامه‌های هسته‌ای اسرائیل را ارائه نشدن اطلاعات در این رابطه از سوی مقام‌های آمریکا می‌داند. به‌گفته وی اطلاعات درباره توانایی هسته‌ای اسرائیل یکی از محرمانه‌ترین اطلاعاتی است که توسط دولت آمریکا حفظ می‌شود. واشنگتن‌پست می‌نویسد:
آمریکایی‌ها درباره برنامه و توانایی‌های هسته‌ای اسرائیل هیچ اطلاعاتی را در اختیار عموم نمی‌گذارند و آن را محرمانه‌ترین اطلاعات دولتی می‌دانند پاتریک پکستون در انتهای مقاله خود اعلام می‌کند که همه این مسائل به‌معنای آن نیست که رسانه‌ها باید درباره تأثیر تسلیحات اسرائیل بر معادلات خاورمیانه، سکوت کنند. مسئول رسیدگی به شکایات خوانندگان واشنگتن‌پست تأکید می‌کند: فقط به‌خاطر اینکه پوشش خبری یک موضوع دشوار است، دلیل آن نمی‌شود که واشنگتن‌پست و رسانه‌های آمریکا آن را پوشش ندهند.
