در واقع این زائده‌ها عملا مربوط به موجوداتی کاملا خاکزی هستند. اینها "تریکوم" هستند، زائده‌های مومانندی که روی گیاهان - و در این مورد یک گیاه گوجه فرنگی- یافت می‌شوند.
پژوهشگران در دانشگاه ایالتی میشیگان ژنی را کشف کرده‌اند که به این تریکوم‌ها در گوجه فرنگی‌های کشت‌شده امکان می‌دهد "قندهای آسیل" بسازند؛ این ترکیبات گیاهان را در مقابل آفات محافظت می‌کنند.
مشخص شده است که گوجه فرنگی‌های کشت‌شده به اندازه انواع وحشی توانایی تولید قندهای آسیل را ندارند، به این ترتیب در مقابل حشرات و موجوداتی که می‌خواهند برگ‌های آنها را بجوند، کمتر محافظت می‌شوند.
این یافته‌ها به دانشمندان کمک می‌کند تا گوجه فرنگی‌های قوی‌تر و سالمتری ایجاد کنند.
LiveScience