اگر دستگاه‌ها، ادارات و نهادها نگاهشان به فرهنگ عاشورا صرفا برگزاری سوگواره‌های شعر عاشورایی برای نشان‌دادن بیلان‌کاری خودشان باشد، به‌طور حتم نتیجه‌ای دربرنخواهد داشت و در مقابل به اصل و ریشه فرهنگ عاشورایی آسیب وارد خواهد کرد. اینکه شور حسینی چند روز مانده به محرم تا چند روز پس از عاشورا وجود داشته باشد و اینکه بخشنامه‌ها تعیین‌کننده محل و زمان برگزاری شب‌های شعر عاشورایی باشند از هر حیث جامعه فرهنگی کشور را از فرهنگ عاشورایی تهی و دور می‌کند. نتیجه آن هم یک گزارش کار ابتر خواهد بود که تنها به‌کار مدیران بالادستی خواهد خورد.
در چند سال گذشته مؤسسه نغمه‌شهر کوشیده است با تکیه بر اشعار اصیل عاشورایی، سنت آیین‌های عاشورا را حفظ کند. در این راستا دو کار مهم با عناوین «پرده عشاق» و «ساقی سرمست» به محضر علاقه‌مندان شعر و نغمه‌های عاشورایی پیشکش شده است. در این پروژه‌ها تلاش شده با تکیه بر اشعار فارسی و ترکی اصیل در مورد قیام عاشورا و با استفاده از ظرفیت نغمه‌های موجود، یک معیار برای مرثیه‌سرایی‌ها ایجاد شود. تلاش کرده‌ایم براساس ملودی‌های هنرمندانی چون آریا عظیمی‌نژاد و محمدعلی کریمخانی آن نغمه‌های پرشور را احیا و به مخاطبان ارائه کنیم. بستر تمام این فعالیت‌ها شعر اصیل عاشورایی بوده است؛ چیزی که متأسفانه در سال‌های اخیر دستخوش سهل‌انگاری‌های بی‌شماری شده و این سهل‌انگاری‌ها به هیئت‌های مذهبی نیز رسوخ کرده‌اند.
با کمال تأسف این‌روزها در برخی هیئت‌های مذهبی شاهد ارائه آثار سخیف و به دور از شأن نهضت عاشورا، امام‌حسین(ع) و یاران باوفایشان هستیم. برخی گمان می‌کنند هر چه از الفاظ بی‌ادبانه در ذکر مصایب کربلا استفاده کنند، صمیمیت بیشتری را با امام معصوم نشان می‌دهند درحالی‌که اینگونه دست بر گردن آن بزرگواران انداختن نه‌تنها اصالت پیام عاشورا را مخدوش می‌کند بلکه بر فرهنگ و عظمت عاشورا نیز سایه می‌اندازد. به گمان من اینگونه سخنان تنها به درد رؤسای ادارات می‌خورد و با کمال تأسف باید گفت امروزه بسیاری حتی وقتی می‌خواهند با رئیس خود در اداره هم سخن بگویند از چنین الفاظ سطحی و سخیفی استفاده نمی‌کنند.
* شاعر و مدیرعامل مؤسسه نغمه‌شهر