اولیا علی‌بیگی *: موضوع اشتغال یکی از دغدغه‌های اصلی دولت‌های نهم و دهم بوده و در این ارتباط فعالیت‌های زیادی هم انجام شده است.

اما در این خصوص مردم از مسئولین توقع دارند وعده‌هایی که مطرح می‌شود امکان عملیاتی‌شدن هم پیدا کند؛ چه اینکه وقتی موضوعی را طرح کرده و وعده‌ای را به مردم می‌دهند طبیعتا شنوندگان به این موضوع اعتقاد دارند که کارهای کارشناسی در این خصوص صورت‌گرفته و وعده‌های اعلام‌شده دارای پشتوانه کافی کارشناسی و علمی است.

در یکی از بحث‌برانگیزترین وعده‌ها، رئیس‌جمهور اعلام کرد که دولت در طول یک سال، 2/5 میلیون شغل ایجاد خواهد کرد. این وعده بارها در دیدارهای استانی مطرح شد و مورد استقبال و تشویق مردم هم قرار گرفت. اما امروز آیا براساس آمار و ارقام، این تعداد شغل جدید ایجاد شده است؟ آن چیزی که مشخص است اینکه این تعداد شغل ایجاد نشده‌است.

در اینجا دو نکته مطرح می‌شود؛ نخست اینکه باید به‌دنبال این باشیم که چرا این شعار محقق نشد. اگر بدون پشتوانه علمی باشد مناسب نیست که رئیس‌جمهور یک کشور موضوعی را طرح کند که فاقد کار‌کارشناسی باشد و در جامعه آثار نامطلوبی به جا بگذارد. در همین باره به فرمایشات مقام معظم رهبری در دیدار با مردم کرمانشاه اشاره می‌کنم که فرمودند آن چیزی که مردم را آزرده می‌کند وعده‌هایی است که داده می‌شود ولی اجرا نمی‌شود. ایشان تاکید داشتند که مسئولان وعده‌هایی بدهند که امکان اجرا داشته باشد. اما امروز نه تنها آن تعداد شغل ایجاد نشده بلکه با کاهش نیروی کار در فضای کسب و کار کشور نیز مواجه هستیم. بنابراین نخستین پرسش این است که چرا چنین وعده‌ای بدون پشتوانه کارشناسی به مردم داده شد و اگر از این پشتوانه برخوردار بود، چرا نتیجه نداد؟ نکته بعدی این است که با وجود تمام برنامه‌ریزی‌ها و هماهنگی‌ها ممکن است به هر دلیلی وعده‌های داده شده محقق نشود. در این شرایط سؤال دوم مطرح می‌شود که آیا بهتر نبود مسئولان خیلی صادقانه موضوع را با مردم میان می‌گذاشتند و دلایل را به‌طور شفاف بیان می‌کردند؟
اینها هیچ کدام رخ نداد؛ نه وعده‌ها محقق شد و نه دلیل طرح و عدم‌تحقق آن بازگو شد. چنین اتفاقاتی فاصله مردم را با دولتمردان زیاد و لطماتی جدی به نظام وارد می‌کند.

*رئیس کانون عالی شوراهای اسلامی کار کشور

 

برچسب‌ها