سازمان ایزو شبکه گسترده‌ای را تشکیل می‌دهد که اعضای آن نهادهای ملی مسئول حوزه استاندارد در 162 کشور مختلف جهان هستند.
وب‌سایت: ایزو
ایزو کار رسمی خود را23 فوریه سال ۱۹۴۷ آغاز کرده است. این سازمان به ترویج جهانی استانداردهای اقتصادی و صنعتی می‌پردازد تا مبادلات صنایع و فنون مختلف را در یک راستا هماهنگ کند.
سازمان بین‌المللی استاندارد سازی، با وجود این که یک سازمان غیردولتی است اما به‌دلیل این که استانداردهای این موسسه تبدیل به قوانین می‌گردد از بیشتر سازمان‌های غیردولتی قدرتمندتر می‌باشد.
در این شبکه هر کشور تنها یک عضو محسوب می‌شود. دبیرخانه مرکزی سازمان ایزو ، که هماهنگی کل این تشکیلات را بر عهده دارد، در شهر ژنو کشور سوئیس مستقر است.
ایزو سازمانی غیردولتی است که پل ارتباطی بین بخش عمومی و خصوصی محسوب می‌شود. زیرا از یک سو بسیاری از نهادهای عضو سازمان ایزو بخشی از ساختار دولتی کشور خود هستند و از سوی دیگر سایر اعضای سازمان ایزو، که کاملا خصوصی هستند، از طریق مشارکت تشکلهای صنعتی با این سازمان همکاری می‌کنند.
با چنین ترکیبی، سازمان ایزو توانایی سازماندهی و دستیابی به اجماع در زمینه راه‌حلهایی را دارد که نیازمندی‌های کسب و کار و نیازهای وسیعتر جامعه را برآورده می‌سازد.
بر اساس آمار منتشرشده در پایان ماه آگوست سال 2011، سازمان ایزو دارای 162 عضو، 219 کمیته فنی و 561 کمیته فرعی و 2478 کارگروه است که در رشته‌های مختلف از کشاورزی و ساختمان گرفته تا مهندسی مکانیک و تجهیزات پزشکی و جدیدترین فناوریهای روز به امر تدوین استانداردهای بین‌المللی اشتغال دارند.
جمهوری اسلامی ایران در 360 کمیته فنی و فرعی سازمان ایزو از جمله کمیته فنی فناوری اطلاعات متناظر با کمیته فنی مشترک فناوری اطلاعات (JTC1) عضویت دارد.