جورجیو ناپولیتانو سیاست‌مدار و سناتور مادام‌العمر سابق ایتالیایی و همچنین رئیس جمهور یازدهم و دوازدهم ایتالیا است.
پارلمان ایتالیا در پی بحران سیاسی سال 2013 پس از پنج بار تلاش نتوانست جانشینی برای او انتخاب کند و این درحالی بود که وی قرار بود ماه مه 2013 از سمت خود کناره گیری کند. عدم توافق گروه‌های سیاسی برای انتخاب رییس جمهوری در حالی رخ داد که پس از گذشت نزدیک به دو ماه از انتخابات پارلمانی، احزاب نتوانستند بر سر تشکیل دولت به اجماع برسند.
از سوی دیگر به موجب قانون اساسی ایتالیا در صورتی که احزاب نتوانند در مهلت قانونی دولت را تشکیل دهند، رییس جمهور می‌تواند دستور برگزاری یک انتخابات دیگر را صادر کند، به شرط آنکه حداقل شش ماه تا پایان دوره ریاست جمهوری‌اش باقی مانده باشد. اما در آن شرایط - یعنی عدم انتخاب رییس جمهوری جدید -هیچ راهکاری برای تشکیل دولت جدید و یا حتی برگزاری مجدد انتخابات پیش بینی نشده بود.
بر اساس قانون اساسی ایتالیا، نامزد ریاست جمهوری حداقل نیاز به دو سوم آرا در سه رای گیری نخست در پارلمان این کشور دارد. رییس جمهوری ایتالیا که مقامی تشریفاتی محسوب می‌شود، از سوی اعضا پارلمان و نمایندگان استانی انتخاب می‌شود و هفت سال در سمت خود باقی می‌ماند.
بنابراین در پی همین بحران، احزاب سیاسی بزرگ ایتالیا از ناپولیتانو خواستند تا برای حل و فصل بحران، برای تصدی یک دوره دیگر ریاست جمهوری، کاندیدا شود و او هم پذیرفت و به این ترتیب به نخستین فردی تبدیل شد که برای دو دوره پست ریاست جمهوری ایتالیا را در اختیار می‌گیرد.
افزون بر این، جورجیو ناپولیتانو نخستین کسی بود که از حزب کمونیست ایتالیا به مقام ریاست جمهوری این کشور رسید. این انتخابات در ۱۰ مه سال ۲۰۰۶ برگزار شد و ناپولیتانو در ۱۵ مه همان سال برای احراز این پست به مدت ۷ سال، سوگند یاد کرد.