بوتفلیقه از مقامات سیاسی ارتش آزادیبخش میهنی الجزایر و از افراد نزدیک به هواری بومدین در دوران جنگ استقلال الجزایر بود.
با استقلال الجزایر در سال ۱۹۶۲ به وزارت ورزش، جوانان و گردشگری منصوب شد و سال بعد با به قدرت رسیدن احمد بن بلا به وزارت امور خارجه رسید و به یکی از سخنگویان مهم جنبش عدم تعهد تبدیل شد.
او در پست وزیر خارجه سیاست عدم تعهد الجزایر و حمایت از جنبشهای انقلابی را ادامه داد و به قهرمان حمایت از حقوق کشورهای توسعه نیافته بدل شد.
این نقش او بهویژه در نشست فوقالعاده مجمع عمومی سازمان ملل در مورد روابط شمال-جنوب در سال ۱۹۷۴ به چشم آمد که او ریاست آن را برعهده داشت.
پس از مرگ بومدین در دسامبر سال ۱۹۷۸ بیشتر ناظران بوتفلیقه را جایگزین احتمالی او میدانستند. اما ارتش و جبهه آزادیبخش میهنی روی شاذلی بن جدید توافق کردند و آنگاه جایگاه بوتفلیقه در حد مشاور رئیس جمهور تنزل کرد.
در سال ۱۹۸۱ او از کمیته مرکزی و شورای سیاسی جبهه آزادیبخش میهنی اخراج شد و از سال بعد به تبعید خودخواسته متهم شد.
در سال ۱۹۸۹ در سومین کنگره فوقالعاده جبهه آزادیبخش میهنی پس از تظاهرات اکتبر ۱۹۸۸ دوباره به عضویت کمیته مرکزی حزب درآمد.
بوتفلیقه در سال ۱۹۹۹ دوباره به الجزایر بازگشت و با حمایت احزاب جبهه آزادیبخش میهنی و فراخوان میهنی برای مردمسالاری کاندیدای ریاستجمهوری شد. وی پس از تحریم انتخابات از سوی کاندیداهای اپوزیسیون به ریاست جمهوری انتخاب شد.
او پس از پیروزی برای پایان جنگ داخلی با اسلامگرایان تلاش کرد. او در سال ۲۰۰۴ با ۸۵٪ آراء و در سال ۲۰۰۹ با ۹۰٪ آراء مجددا به ریاست جمهوری رسید.
بوتفلیقه از سال ۱۹۹۱تاکنون رئیس جمهور کشور الجزایر است. بوتفلیقه سوم آوریل ۲۰۱۹ از قدرت کنارهگیری کرد. بوتفلیقه در ۱۷ سپتامبر ۲۰۲۱ در منزل خود در زرالدا بر اثر ایست قلبی در ۸۴ سالگی درگذشت.
آخرین بروزرسانی جمعه ۸ مهر ۱۴۰۱