شاید یکی از مهم‌ترین اقدامات شورای شهر اول، انتخاب محمد حسن ملک مدنی به‌عنوان شهردار بود. اگرچه ملک مدنی در عمر 10 ماهه شهرداری‌اش، با انتخاب یک رویکرد جدی به درآمدهای شهری و توسعه فضاهای خدمات شهری، اعتراض بسیاری از اعضای شورای شهر را برانگیخت، اما توانست سنگ بنای بسیاری از اقداماتی را در شهر تهران بگذارد که تا به امروز ثمراتی به همراه دارد. توسعه شهرداری‌های نواحی و شکل‌دهی به تدوین طرح جامع شهر تهران و اتخاذ سیاستی بنیادین در توسعه خطوط مترو از جمله اقدامات ملک‌مدنی بود. البته مهم‌ترین اقدام ملک مدنی جلوگیری از فروش تراکم بود که اعتراض برخی از اعضای شورای اول شهر تهران را به همراه داشت و یکی از مهم‌ترین دلایل برکناری او و در نهایت انحلال شورای شهر تهران را همین عامل بر می‌شمارند. با انتخاب شورای شهر دوم تهران، روندی تازه در جریان شکل‌گیری شوراهای شهر رخ داد. اگرچه بخش عمده‌ای از اعضای شورای شهر دوم متعلق به یک جریان سیاسی بودند اما این شورا در نظم‌دادن به امور شهری، توانست موفق عمل کند. از مهم‌ترین مصوبات این شورا توجه به جنوب شهر بود. اگرچه این توجه چندان نظام‌مند نبود و بیشتر اعضای شورای شهر با رویکرد شهردار وقت که به تعبیر خود او از پدیده‌های شورای شهر دوم بود، همراهی می‌کردند.
در شورای دوم برخی اقدامات از جمله احداث بزرگراه شهر‌ری و احداث 9 کیلومتر از بزرگراه امام علی و همچنین احداث بخشی از بزرگراه شهید صیاد شیرازی به‌عنوان یکی از محوری‌ترین اقدامات شورا مورد توجه قرار گرفت. احداث تونل رسالت نیز کارنامه به یادگار مانده از شورای شهر دوم است. همچنین توسعه برخی امکانات مانند احداث پله برقی بر پل‌های عابر پیاده یا احداث برخی اماکن در کارنامه شورای شهر در دو سال اول جلوه‌گر است. شورای شهر دوم دو شهردار را به تهران آورد؛ شهردار اول که رئیس‌جمهور شد و شهردار دوم که تاکنون بر این مسند تکیه زده و بسیاری از اقدامات در شهر تهران را راهبری کرده است. شاید مهم‌ترین اقدام شورای شهر دوم تاکید بر ادامه تدوین طرح جامع تهران بود. حمایت جدی شورای شهر دوم چه در زمان شهردار اول (احمدی‌نژاد) و چه در دوران شهردار دوم (قالیباف) بسیار دارای اهمیت است.
اما در زمان شورای سوم اتفاقات گسترده‌تری در تهران رخ داد. هنگامی که در سال 86 شورای سوم مشغول به کار شد، اتفاقی تازه رخ داد. جمع یکدست سیاسی که در شورای شهر دوم توانست حاشیه را به کناری براند و بر توسعه شهر متمرکز شود، این‌بار با ورود برخی چهره‌ها از جناح سیاسی دیگر، این گمان را به‌وجود آورد که شورای شهر سوم نیز به سرنوشت شورای اول مبتلا خواهد شد. اما خیلی زود اختلافات سیاسی به کناری گذاشته شد و شورای شهر با تمرکز بر توسعه شهر، گامی بزرگ برداشت و نشان داد که شورا نهادی سیاسی نیست.
در سومین دوره شکل‌گیری شورای شهر تهران اتفاقات بسیاری رخ داد. محمد باقر قالیباف از سال 84 به‌عنوان دومین گزینه شهرداری تهران در شورای شهرسوم با اکثریت قاطع آرا توانست بر مسند شهرداری تهران تکیه بزند. او در سال 84 با طرح شعار پایان دادن به پروژه‌های نیمه تمام پایتخت، در طول دو سال فعالیت توانست تونل رسالت که بیش از 9 سال از ساخت آن می‌گذشت را در سال 85 با حمایت شورای شهر به بهره‌برداری برساند. توسعه معابر پایتخت و تکمیل بزرگراه‌ها و همچنین پایان ساخت برج میلاد ازجمله دیگر اقدامات او بود. با چنین کارنامه‌ای، شورای شهرسوم او را دوباره برای تکیه زدن کرسی ساختمان بهشت انتخاب کرد.
این نخستین گام شورای شهر سوم بود. پس از آن شورای شهر با تمرکز بر طرح جامع شهر تهران توانست این سند شهر تهران را به سرانجام برساند. تلاش‌های اعضای شورای شهر برای تصویب این طرح و اقدامات کارشناسانه آنان قابل توجه بود. در کنار این اقدامات شکل‌گیری شورایاری‌ها که از دور دوم شروع شده بود، دوباره جان تازه‌ای گرفت و با حمایت چند عضو شورای شهر کار خود را از سر گرفت. شورای سوم اگرچه به لحاظ سیاسی یک شورای یکدست نبود اما سلایق سیاسی کمتر در اداره شهر خود را نشان داد و بیشتر تمرکز اعضای شورای شهر بر فعالیت‌های توسعه‌ای تهران بود. شورای اول شهرتهران منحل شد وشوراهای دوم و سوم نیز در طول 10 سال فعالیت اقدامات مناسب بسیاری انجام دادند اما در این میان برخی مصوبات شورا نیز با اما و اگرهایی همراه بود.