همشهری آنلاین: دکتر نوزادی را با کششی ملایم از برش ایجاد شده بر روی شکم مادر بیرون می‌کشد. در طول چند ثانیه نوزاد گریه سر می‌دهد. نوزاد پسر است! و توئیتر به هیجان می‌آید.

این نوزاد پسر نخستین ظهور اینترنتی‌اش را به عنوان ستاره یک عمل سزارین که به طور زنده توئیت می‌شد، به دست آورد.

گرچه انتشار زنده وقایع جراحی از راه وب‌کست‌های زنده و سایر رسانه‌های اجتماعی پدیده‌ای جدید نیست، بیمارستان یادبود هرمان در هوستون تگزاس آمریکا با انتخاب انتشار زنده تولد یک نوزاد- عملی شادی‌آفرین- در این حوزه گامی به جلو برداشته است. بیش از 87500 نفر ویدئوی آنلاین را از هنگام ارسال شدن مشاهده می‌کردند.

جراحی‌های به طور زنده پخش‌شده و به طور زنده توئیت‌شده به طور فزاینده‌ای در عصر رسانه‌های اجتماعی رایج شده‌اند و پزشکان از مزایای آموزشی این رسانه‌ها و بیمارستان‌ها از تاثیر روابط عمومی‌شان استفاده می‌کنند. شمار زیادی از بیماران نیز اینکه عمل جراحی‌شان به طور زنده پخش شود، راضی هستند. اما پخش آنلاین اعمال جراحی بدون بحث نبوده است؟ دست کم یک گروه عمده جراحی در آمریکا صریحا با آن مخالفت کرده است.

پزشکی نه چندان خصوصی

مشاهده عمومی اعمال جراحی روندی کهن را  تجدید کرده است. در یونان باستان و در اروپا تا همین قرن بیستم، اعمال جراحی اموری خصوصی شمرده نمی‌شدند. جراحان اغلب کارشان را در انظار عموم انجام می دادند و اعضای خانواده و همسایگان دور بیمار جمع می‌شدند. (البته باید توجه داشت که اغلب جراحی‌های قابل‌انجام در آن زمان جراحی‌های جزئی بودند و در سده‌های میانه بسیاری از جراحان نقش سلمانی را هم به عهده داشتند).

کشف مواد بیهوشی در میانه دهه 1800 انجام اعمال جراحی‌های طولانی‌تر و پیچیده‌تر را امکان‌پذیر کرد. این کشف به همراه درک این موضوع که میکروب‌ها عامل عفونت در زخم‌های جراحی هستند، جراحی را به کاری رسمی‌تر و حرفه‌ای‌تر بدل کرد.
اما دهه‌های بسیاری طول نکشید تا ظهور تلویزیون باعث شد که مردم دوباره اتاق جراحی بازگردند.

بی بی سی در سال 1958 سریالی به نام "زندگی شما در دست‌های آن‌ها" را پخش کرد که درمان‌های پزشکی مدرن از جمله جراحی را در معرض دید مردم قرار می‌داد. این برنامه تا سال 1964 ادامه یافت و از آن هنگام دو بار تجدید شده است. و تلویزیون آموزشی آمریکا (TLC) در دهه 1990 برنامه ای به نام "عمل جراحی" را پخش می‌کرد که شامل ویدئوهای ساده از جراحی‌هایی از برداشتن کیسه صفرا تا عمل سزارین بود.

امروزه بیمارانی که قرار است جراحی شوند و دوستداران جراحی می‌توانند به اینترنت روی آورند و به درون اتاق عمل نگاهی بیندازند. بیمارستان‌های آمریکا سال‌هاست که وب‌کست‌های زنده جراحی‌ها بر روی بزرگسالان را در اختیار می‌گذارند؛ تا سال 2005 بیمارستان کودکان بوستون آنقدر احساس راحتی کرد تا جراحی‌ها را به طور زنده پخش کند. این بیمارستان از آن هنگام جراحی‌های عمده کودکان از جمله تصحیح نقص مادرزادی قلب در یک کودک 8 ماهه و خارج کردن تومور مغزی یک کودک 13 ساله را نشان داده است.

جراحی‌ها در شبکه‌های اجتماعی

بسیاری از این وب‌کست‌ها اکنون در دسترس عموم قرار گرفته‌اند، اما پیش از این عمدتا از طریق سرویس‌های پخش آنلاین بر اساس اشتراک عمدتا در اختیار سایر پزشکان قرار می‌گرفته‌اند.

علاوه بر در این اواخر پخش‌های آنلاین جراحی شکلی تعاملی یا اینترکتیو پیدا کرده‌اند. بیمارستان هنری فورد در دیترویت در سال 2009 اولین جراحی زنده را که به طور زنده توئیت می‌شد، به اجرا در آورد که شامل برداشتن یک تومور با یک ابزار روباتی بود. گوگل پلاس و اینستاگرام هم میزبان جراحی‌های زنده بوده‌اند.

پزشکانی که در این وب‌کست‌های زنده شرکت می‌کنند، نقشی آموزشی برای خودشان قائل هستند.

آن گونزالز، متخصص زنان و زایمان در بیمارستان یابود هرمان که در آن عمل سزارینی که بطور زنده توئیت می‌شد، در آن به اجرا درآمد، می‌گوید: "هدف از این برنامه در واقع شناساندن یک عمل جراحی شایع در زنان و راززدایی کردن از آن و نشان دادن گام به گام روندی است که در جریان یک عمل سزارین رخ می‌دهد"

گونزالز می‌گوید: "چیزهایی که شما در تلویزیون می‌بینید اغلب به میزان زیادی تدوین شده‌‌اند. اما این توئیت کردن زنده شما را در قالب بیمار قرار می‌دهد، از همان دقیقه اول هنگامی به بیمارستان وارد می‌شود."

رابرت ریورا، جراح چشم در مرکز هوپز ویژن در سالت لیک سیتی که قرار است عمل جراحی‌اش برای کاشتن یک لنز تماسی به طور زنده پخش شود، می‌گوید به جنبه تعاملی جراحی آنلاین جلب شده است.

او می‌گوید: چرا این عمل را در اینترنت پخش نکنیم و به بیماران تقریبا از هر جایی از دنیا امکان ندهیم تا عمل را به طور همزمان تماشا کنند، سوالاتشان را بپرسند و فرصتی بی‌نظیر برای مشاهده عینی عمل پیدا کنند؟

مزایا و معایب

هر دو جراحی کاشت لنز تماسی و عمل سزارین اعمالی شایع و نسبتا ساده محسوب هستند. گونزالز می‌گوید این واقعیت که در حین انجام عمل از او فیلمبرداری می‌شود اندکی آدم را تحت فشار قرار می‌دهد، اما جراحان به چنین فشارهایی عادت دارند.
او می‌گوید: "مانند هر جراحی دیگر، هنگامی که عمل را شروع می‌کنید فقط بر روی جراحی متمرکز می‌شوید."

گونزالز و تیم جراحی‌اش، برنامه‌ای احتیاطی برای هنگامی که مشکلی در حین عمل سزارین پیش می‌آمد را در نظر گرفته بودند. به گفته او در چنین موردی پخش زنده ویدئویی قطع می‌شد، اما آخرین تغییرات در وضعیت مادر و نوزاد همچنان به اطلاع مخاطبان رسانده می‌شد.

بیمارستان یادبود هرمان همچنین جراحی مغز و جراحی قلب باز را به صورت پخش زنده از طریق توئیتر اجرا کرده است.

ریورا هم می‌گوید کاشت لنز تماسی عمل کم‌خطری است. او می‌گوید: "خوشبختانه من با این جور چیزها عصبی نمی‌شوم." به گفته او اگر اشکالی رخ دهد، توضیحات لازم به مخاطبان به طور همزمان ارائه خواهد شد.

رخ دادن اشکالاتی در حین پخش زنده عمل نگرانی اصلی پزشکانی است که بر اساس همه معیارهای اخلاقی باید بیماران‌شان را در اولویت قرار دهند. جامعه جراحان قفسه سینه آمریکا تا به حال با پخش زنده جراحی حتی برای استفاده پزشکان دیگر مخالفت کرده است، مگر در مواردی که ارزش آموزشی آن بالا باشد. پخش از راه توئیتر هم قویا بوسیله این گروه جراحی محکوم می‌شود.

بر اساس اصول راهنمای این جامعه "جراحان نباید در پخش جراحی زنده برای عموم یا مخاطبان عادی با استفاده از هیچ رسانه‌ای، از جمله تلویزیون و اینترنت شرکت کنند."

برخی از بیماران هم این عمل را مورد سوال قرار می‌دهند. الین شاتنر، روزنامه‌نگار و پزشک که خودش چندین بار تحت عمل جراحی قرار گرفته است، استفاده از منابع بیمارستان را برای توئیت‌کردن زنده مورد سوال قرار می‌دهد.

شاتنر می‌گوید: "تا آنجایی که من می‌دانم اغلب بیمارستانها با کمبود پرسنل مواجهند، بنابراین گماشتن فردی به هزینه بیمارستان برای توئیت‌کردن عمل جراحی نامعقول است."

شاتنر همچنین درباره احتمال بالقوه پرت شدن حواس جراح و اینکه انتشار جراحی‌های بر روی رسانه‌های اجتماعی مقصودی به جز روابط عمومی و بازاریابی برای یک عمل جراحی یا یک بیمارستان نداشته باشد، ابراز نگرانی می‌کند. او می‌گوید پخش زنده جراحی در مقایسه با ویدئوی از پیش ضبط‌شده جراحی بر روی یوتیوب یا جایی دیگر منافع بیشتری ندارد.

اما با وجود تقاضای بیماران برای مشاهده عینی‌تر اعمال جراحی، به نظر نمی‌رسد این انتقادات مانع از گسترش پخش زنده جراحی‌ها بر روی رسانه‌های اجتماعی شود.

گونزالز می‌گوید: "با وجود بیماران مطلعی که این روزها با آنها مواجهیم، به نظر من این کار رواج بیشتری خواهد یافت."

منبع: همشهری آنلاین

برچسب‌ها