دکتر علی اکبر ولایتی، عضو ائتلاف پیشرفت و کاندیدای احتمالی انتخابات ریاست جمهوری یازدهم در جمع دانشجویان دانشگاه تبریز درباره وضعیت فعلی روابط خارجی ایران، مذاکره، مولفه‌های سیاست خارجی نافع، هولوکاست، نقش ایران در حل مسائل منطقه و ضرورت اجرای هدفمندسازی یارانه‌ها اظهارنظر کرد. گزیده اظهارات ولایتی در جمع دانشجویان به نقل از فارس در ادامه آمده است.
- وضعیت روابط خارجی ایران: روابط خارجی ما مشکلات بسیاری دارد اما این مشکلات لاینحل نیست. تجربه بیش از 30 سال من در بخش روابط خارجه نشان می‌دهد سیاست بین‌الملل کاری سخت و پیچیده است اما حل مشکلات موجود غیرممکن نیست. مسائل خارجی توسط اشخاص کاردان و با تجربه، قابل حل است و با حل مشکلات به وجود آمده در روابط خارجی می‌توان بسیاری از مشکلات اقتصادی و داخلی را نیز برطرف کرد.
- مذاکره: مذاکره، مذاکره‌کننده می‌خواهد و مذاکره‌کننده نیز باید فردی کاردان باشد. مذاکره‌کننده باید با زبان بین‌الملل آشنا باشد و به گونه‌ای مذاکره کند که هم طرف مقابل حرف‌های او را متوجه شود و هم اینکه او بتواند بر سر میز مذاکره حرف‌های طرف مقابل را درک کند. موضوع هسته‌ای قابل حل است، بدون اینکه فناوری هسته‌ای را از دست بدهیم. ما این توانمندی را داریم که هم انرژی هسته‌ای را حفظ کنیم و هم رابطه خود با دنیا را بهبود ببخشیم. این مسئله قابل مذاکره است و مذاکره سیاسی زبان خود و درک خود را می‌طلبد و می‌توان انرژی هسته‌ای را به سمتی ببریم که با تحریم گره نخورد. رهبری عزم راسخ خود را بر حفظ انرژی هسته‌ای اعلام کرده‌اند و هر کسی قرار است رئیس جمهور شود باید به آن متعهد باشد.
- تأکید بر رویکرد دیپلماتیک عزتمندانه با غرب: برخی مواقع ما این موضع عزتمندانه را با گفتمان‌های تند و تیز و ستیزه‌جویانه اشتباه می‌گیریم در حالی که باید فراموش نکنیم ما نمی‌توانیم با قطع روابط دور کشور دیوار بکشیم و کره‌شمالی دیگری بسازیم.
- مولفه‌های سیاست خارجی نافع: سیاست خارجی باید چند مشخصه داشته باشد تا منافع ملی را تامین کند؛ دولت باید توانایی این را داشته باشد که با کشورهای خارجی ارتباط برقرار کند. این‌طور نیست که برای مذاکره کردن بنشینید و با کلام محاوره وارد گفت‌وگو شوید. گاهی مسئولان ما در گذشته در عرصه‌های سیاست خارجی از کلماتی استفاده کرده‌اند که این ادبیات تا چند سال برای کشور هزینه در بر داشته است. چرا باید سخنی گفته شود که نفعی برای آرمان‌های ما ندارد و کشور را تا چند سال گرفتار کند؟ سیاست خارجی یعنی اینکه شما کلمه‌ای حق را در جایی درست و به جا بکار ببرید.
- هولوکاست: نباید خود را درگیر مسائلی کنیم که ربطی به ما ندارد. دو گروه در غرب با یکدیگر دعوا دارند و وقتی ما وارد این دعوا می‌شویم جز اینکه مردم کشورمان باید هزینه این دخالت را بدهند، هیچ نتیجه دیگری ندارد، فایده حرف بی‌جا زدنی که موجب تحریم علیه کشور شود، چیست؟
- نقش ایران در حل مسائل منطقه: هیچ مسئله‌ای در منطقه حل نمی‌شود مگر با دخالت ایران. با دستور مقام معظم رهبری از مرداد سال 84 دو مرتبه اقدامات برای انرژی هسته‌ای در کشور از سر گرفته شد و امروز ما یکی از 20 کشور دارای انرژی هسته‌ای هستیم.
- نقد نگاهی که به دنبال نسبت‌سازی بین انرژی هسته‌ای و تحریم‌ها است: عده‌ای مشکلات امروز را ناشی از مسئله انرژی هسته‌ای می‌دانند ولی چنین تفکری صحیح نیست. مخالفان ما با باز کردن پرونده حقوق بشر و طرح مسئله حفظ مجازات اعدام می‌خواستند مجال تأمل را از ما بگیرند ولی از دولت هفتم تا به امروز اگر تدابیر شخص مقام معظم رهبری نبود، ما امروز از تکنولوژی هسته‌ای برخوردار نبودیم. تحریم‌ها ربطی به انرژی هسته‌ای ندارد و برای رفع آنها نیاز به تدابیر سیاسی و بین‌المللی داشتیم که متأسفانه میسر نشد، بنده به عنوان فردی که بیش از 20 سال در عرصه سیاست خارجی فعالیت دارم، معتقدم که با تدبیرهای درست می‌توان کار هسته‌ای را حفظ کرد.
- اصل کار دولت یازدهم: دولتی باید بیاید که اصل کار آن ایجاد ثبات اقتصادی است، چراکه در چنین فضایی تجار می‌توانند اقتصاد کشور را رونق دهند، اگر ما انتظار اقتصادی سالم داشته باشیم، باید تمام اجناس با قیمت واقعی خود عرضه شوند، قیمت پول بستگی به تولید ثروت دارد و پشتوانه پول هر کشوری، کار مردم است که این نیز تنها با ثبات اقتصادی ممکن می‌شود چرا که مردم تنها در این شرایط می‌توانند روی سرمایه‌گذاری حساب کنند.
- تأکید بر ضرورت اجرای هدفمندسازی یارانه‌ها: هر دولتی بیاید موظف است هدفمندسازی یارانه‌ها را اجرا کند و در این طرح طبقات کم درآمد جامعه یارانه دریافت کنند ولی با اتخاذ تدابیری درست، قشر ثروتمند از دریافت یارانه منع شوند. نباید از طرفی یارانه‌ها را زیاد کنیم و از سوی دیگر نرخ تورم طوری باشد که یارانه‌ها را خنثی کند. یارانه در صورتی خوب است که ما دیگر مولفه‌ها را همراه با آن هماهنگ کرده باشیم.