وی مال نوردوین، دانشمند دانشگاه هاروارد و همکارانش در مقیاس میکرونی آرایه‌های بلوری ایجاد کرده‌اند که شبیه اشکال طبیعی از گل‌های سرخ تا برگ‌های پهن است... اما عامل پیش‌برنده ایجاد این اشکال چیست؟ آنها به طور خود به خودی شکل می‌گیرند! درست است، آنها فقط تصاویر زیبایی در زیر میکروسکوپ الکترونی نیستند، بلکه این شیوه نگاهی جدید به چگونگی شکل‌گیری شیمیایی ساختارها در طبیعت است.
نوردوین و همکارانش کلرید باریم (یک نوع نمک) و سیلیکات سدیم (که به آن "آب شیشه" می‌گویند) را وارد یک ظرف آب کردند. دی اکسید کربن موجود در هوا به طور طبیعی در آب حل می‌شود، و واکنشی ایجاد می‌کند که باعث رسوب بلورهای کربنات باریم می‌شود.
همچنین به عنوان یک محصول فرعی pH محلول در مجاورت نزدیک بلورها پایین می‌آید، و این وضعیت به نوبه خود واکنشی با سیلیکات سدیم را آغاز می‌کند. این واکنش دوم لایه ای از سیلیکون را به ساختارهای رشدیابنده می‌افزاید و اسید موجود در محلول را مصرف می‌کند، و امکان تداوم تشکیل بلورهای کربنات باریم را فراهم می‌کند.
به گفته نوردوین تنها کاری باید کرد دستکاری در گرادیان شیمایی در این ظرف است تا رشد بلورها را کنترل کرد و ساختارهایی دقیقا طراحی‌شده را به وجود آورد. تاثیر گرادیان‌های شیمیایی همان چیزی است رشد پوسته کربنات کلسیمی حیوانات دریایی را در آب شور دریا تنظیم می‌کند و همان عاملی است که به مولکول‌ها در رویان انسانی پیام می‌دهد و ایجاد طرح بدن را آغاز می‌کند.