این هواپیما نخستین پرواز خود را در سال ۱۹۷۰ انجام داد و از سال ۱۹۷۴ برای خدمت در نیروی دریایی آمریکا پذیرفته شد.
هواپیمای شکاری رهگیر اف-۱۴ در سال ۱۹۷۶ از سوی ایران خریداری و چندی بعد به کشورمان وارد شد.
اگرچه در کشور ما هواپیمای اف -۱۴ در اختیار نیروی هوایی می‌باشد، ولی اصلی‌ترین شرح وظیفه این هواپیما انجام ماموریت‌های رهگیری می‌باشد.
در واقع اف-۱۴ یک هواپیمای جنگنده شکاری رهگیر و دارای خصوصیات منحصر به فرد جهت اعمال پدافند هواپایه در برابر نیروی هوایی دشمن می‌باشد.
عملکرد منحصر به فرد خلبانان تیزپرواز اف-۱۴ در جنگ تحمیلی و ساقط کردن ده‌ها فروند انواع هواپیمای دشمن شاهدی براین ادعا می‌باشد.
هواپیمای اف -۱۴ که از سال ۱۳۵۴ در نیروی هوایی ارتش به کار گرفته شد، دارای بال‌های متغیر و توانایی پرواز در شرایط مختلف جوی و انجام سوخت‌گیری هوایی می‌باشد.
از جمله خصوصیات جالب این هواپیما توانایی برخاستن و فرود روی عرشه ناوهای هواپیمابرمی‌باشد.
اف-۱۴ می‌تواند ماموریت‌های گشت هوایی، اسکورت، شناسایی، کشف، رهگیری و انهدام را انجام دهد.
این هواپیما دارای طول ۱۰/۱۹ متر، عرض ۵۴/۱۹ (در حالت بال باز)، ارتفاع ۸۸/۴ متر، حداکثر سرعت ۳۴/۲ ماخ، سقف پرواز ۵۰۰۰۰ پا و برد پروازی ۳۲۰۰ کیلومتر می‌باشد.
رادار کنترل آتش این هواپیما توانایی کشف ۲۴ هدف و اصابت قراردادن حداکثر ۶ هدف را دارد.
تسلیحات مورد استفاده در اف-۱۴:
- یک قبضه توپ ۲۰ میلی متری
- موشک‌های هوابه هوا فونیکس(AIM-۵۴A)، اسپارو(AIM-۷)، سایدوایندر( AIM-۹ J & L)،امرام( AIM-۱۲۰)
تجهیزات الکترونیکی به کار رفته در هواپیمای اف-۱۴:
- سامانه‌های راداری ناوبری،کنترل آتش و اعلام خطر
- سامانه شناسایی دوست از دشمن
- سامانه جنگ الکترونیک ECM &ECCM
- سامانه شناسایی اهداف با استفاده از اشعه مادون قرمز
منبع: رضا جهانفر- فهیمه کرمی - پدافند هوایی ارتش