وقتی تو خودت را دوست داشته باشی، حس و انرژی مثبت، زندگی‌ات را پر می‌کند؛ آن‌وقت دیگران هم می‌توانند چنین حسی به تو پیدا کنند و مهم‌تر از آن، تو هم بیش‌ترآماده‌ی پذیرش علاقه و محبت خواهی بود.
بهترین دوست خودت باش
با بهترین دوستت چه‌طور برخورد می‌کنی؟ با مهربانی، اعتماد، احترام و عشق؟ حالا سعی کن با خودت هم همین‌طور رفتار کنی و از سرزنش و تحقیر خودت دست بردار.
به نیازهایت خوب گوش بده و سعی کن برای برآورده کردنشان کاری بکنی. ببین دوست داری چه‌کار کنی و وقتت را برای انجام آن‌کار بگذار؛ آن‌وقت لذت و شادی در قلبت حضور خواهد داشت.
خودت را برای کارهای اشتباهی که در گذشته کرده‌ای، سرزنش نکن. در عوض به اشتباه‌هایت به‌چشم تجربه‌ای آموزنده نگاه کن. برو جلوی آینه بایست و چشم در چشم خودت با صدای بلند بگو: «من خودم را برای... می‌بخشم.» به‌جای توهین به خودت، تصمیم بگیر که دیگر آن را تکرار نکنی.
مقایسه ممنوع!
هر آدمی در روی کره‌ی زمین، بی‌نظیر و تک است و هر کدام ما هدیه‌های متفاوت خدا هستیم. وقتی خودت را با دیگران و داشته‌هایشان (از پول و لباس گرفته تا شکل ظاهر و...) مقایسه می‌کنی، درباره‌ی خودت احساس بدی خواهی کرد، اعتماد به‌نفست ضربه می‌خورد و چه‌بسا کارت به افسردگی یا حسادت بکشد!
بهترین راه برای دوری از مقایسه‌کردن این است که روی توانایی‌های خودت تمرکز کنی و نقاط قوتت را بشناسی. بعد حتماً برای داشته‌های ارزشمندت خوشحال و سپاسگزار خواهی بود.
خودِ خودت باش
خودت و احساساتت را خالی کن و خجالت نکش از این‌که بخندی، بازی کنی یا آواز بخوانی. نگران حرف‌ها و قضاوت‌های دیگران نباش و خودِ واقعی‌ات باش؛ همانی که واقعاً هستی. خیلی از آدم‌های دیگر هم دوست دارند احساساتشان را به‌نمایش بگذارند، اما آن‌ها هم مثل تو نگران قضاوت دیگران هستند.
از کلمه‌ها انرژی بگیر
سعی کن با پنج کلمه‌ی مثبت خودت را توصیف کنی. (نه کلمه‌هایی مثل «زیبا» یا «خوب»! به دنبال کلمه‌های جزیی‌تر و متنوع‌تر باش.) بعد این کلمه‌ها را به همراه جمله‌های انرژی‌بخشی مثل «من جرأت دوست‌داشتن دارم» روی کاغذهای پشت‌چسبی بنویس و در جاهایی بچسبان که معمولاً جلوی چشمت است.