رضا مراکیان افزود: البته عسل زمانی تأثیر حداکثری خود را خواهد داشت که از نوع مرغوب و اصل باشد. حال راههای تشخیص این اصالت آن هم در بین تولیدات فراوان و بیکیفیت کار بسیار دشواری است و نمیتوان این تشخیص را تنها محدود به روشهای یاد شده در محافل عمومی دانست.
مراکیان ابراز داشت: عدهای بو کردن عسل، شکرک زدن، غلظت و مشخصههای دیگری را پیشنهاد میکنند که این روشها مبانی علمی خاصی ندارند و نمیتوان برای تشخیص عسل طبیعی مورد استفاده قرار گیرد.
این کارشناس تغذیه گفت: بهترین راه تشخیص، اندازهگیری میزان قند عسل توسط کارشناسان آزمایشگاهی است و بعد از ارزیابی، استاندارد کردن محصولات این چنینی است. مردم باید بتوانند به وزارت بهداشت و سازمان استاندارد اعتماد کنند و با رویت این نشانهها بر محصولات از اصالت آنها با خبر شوند.
وی درباره تفاوت رنگ در برخی عسلها نیز ابراز داشت: تفاوت در رنگ نمیتواند ملاک مناسبی برای تشخیص اصالت باشد. تفاوت در رنگ عسلها تنها ناشی از تفاوت در منبع تغذیه آنهاست.