ترجمه‌ی عباس تربن: بخشیدن کسی که در حقمان بدی کرده، کار راحتی نیست. در این‌جا چند دلیل می‌آوریم که نشان می‌دهد بخشیدن دیگران، بهترین کار است؛ هم در حق آن‌ها، هم در حق خودمان.

آینه‌ی درونت را پاک کن

بخشیدنِ دیگران به تو اجازه می‌دهد که یک زندگی شاد برای خودت بسازی. زندگی بیرونی هرکس آینه‌ای از دنیای درونش است. اگر نتوانی خشم و ناراحتی‌ات را نسبت به دیگران فراموش کنی، در پایان یک سفر ناشاد، چیزی جز یک پایان ناشاد در انتظارت نخواهد بود.

 

از هر دستی بدهی، از همان دست می‌گیری

همه‌ی ما انسان هستیم و در لحظه‌ای از زندگی‌مان کارهای بی‌فکر یا اشتباه انجام داده‌ایم. حتماً تو هم بعد از این لحظه‌ها، از ته دل  غمگین شده‌ای و آرزو کرده‌ای که طرف مقابل تو را ببخشد.

وقتی تو بقیه را به‌خاطر کارهای بدی که در حقت کرده‌اند ببخشی، فضایی ایجاد می‌کنی تا دیگرانی که تو آن‌ها را ناراحت کرده‌ای نیز عمل نادرست تو را فراموش کنند.

 

از دلسوزی تا بخشش

نسبت به آدم‌ها کمی احساس دلسوزی و مهربانی داشته باش. بعضی‌ وقت‌ها آدم‌ها واقعاً قصد ندارند به تو صدمه بزنند، اما به‌خاطر شرایطشان ناخوداگاه کاری می‌کنند که تو را ناراحت می‌کند. گاهی دلسوزی برای آدم‌ها موجب می‌شود راحت‌تر آن‌ها را ببخشیم.

 

معلمت را ببخش

بخشیدن دیگران کمک می‌کند که به آدم‌ها به چشم یک معلم زندگی نگاه کنیم. از اعضای خانواده و دوستان گرفته تا آدم‌هایی که نمی‌شناسیم، همه به زندگی‌مان وارد می‌شوند تا چیزهای تازه‌ای درباره‌ی خودمان به ما یاد بدهند و ما را وارد فصل تازه‌ای از زندگی کنند. با بخشیدن دیگران می‌توانی به‌خاطر درس‌هایی که به تو داده‌اند، از آن‌ها تشکر کنی.

 

یک‌جور انتقام مثبت

بخشایش بهترین انتقام است! تو با فراموش‌کردن گذشته و حرکت به سمت جلو می‌توانی یک زندگی موفق برای خودت درست کنی و به این شکل از کسی که تو را آزار داده، به مثبت‌ترین شکل ممکن انتقام بگیری. هیچ‌چیز برای دشمنت آزاردهنده‌تر از این نیست که ببیند تو او را بخشیده‌ای و با لبخندی از ته دل در مسیر زندگی به پیش رفته‌ای.

 

فرمان زندگی‌ات را به دست بگیر

وقتی همه‌ی فکر و ذهنت را صرف سرزنش و نفرین کسی‌دیگر می‌کنی، به‌صورت ناخودآگاه فرمان ماشین زندگی‌ات را به دست دیگران می‌دهی؛ در حالی‌که کسی نمی‌تواند زندگی‌ات را به یک مقصد شاد و خوشبخت برساند؛ جز خود خود خودت!

منبع: همشهری آنلاین