بسیاری از افراد به اشتباه هنگام می‌گویند "سرگیجه" دارند، در واقع منظورشان ترس از ارتفاع یا سیاهی رفتن ساده چشم‌ها است.
اما در اصطلاح پزشکی "سرگیجه" (vertigo) به طور خاص به معنای احساس کاذب حرکت است که معمولا ناشی از مشکلات گوش داخلی است (گوش داخلی به حفظ تعادل کمک می‌کند).
سرگیجه در اغلب موارد سالمندان را گرفتار می‌کند و در زنان بیش از مردان رخ می‌دهد.
اگر هراس از ارتفاع داشته باشید، پزشکتان اصطلاح "آکروفوبی" یا "ارتفاع‌هراسی" را به کار خواهد برد.
این دو عارضه ممکن است همراه با یکدیگر رخ دهند، چرا که بودن در ارتفاع ممکن است باعث برانگیخته شدن سرگیجه شود- نگریستن به پایین از مکانی مرتفع، یا خیره شدن به بالا به شیئی بلند، می‌تواند احساسات چرخش محیط به دور فرد مربوط به سرگیجه را ایجاد کند. و این احساسات چرخش به دور خود می‌تواند در ایجاد هراس از ارتفاعات نقش داشته باشد.
و سرگیجه یک گیج و منگ شدن ساده یا احساس گذرای سیاهی رفتن چشم‌ها که هنگام بلند شدن سریع از حالت نشسته ایجاد می‌شود، نیست. بر عکس سرگیجه شامل احساس مداوم چرخش یا یکوری شدن در فردی است که ثابت ایستاده است. استفراغ و تهوع اغلب با سرگیجه همراهی دارند.
این احساس حرکت می‌تواند عینی باشد (اشیای پیرامون شما حرکت می‌کنند) یا ذهنی باشد (شما به طور فیزیکی حرکت می‌کنید).
گرچه مشکلات در مغز ممکن است باعث ایجاد سرگیجه شود، این عارضه معمولا ناشی یکی از اختلالات متعدد گوش داخلی باشند.
در "سرگیجه خوش‌خیم حمله‌ای موقعیتی"، بلورهایی در گوش داخلی جدا می‌شوند و بخش اشتباهی از گوش را تحریک می‌کنند. یک عارضه دیگر به نام "بیماری منی‌یر" اغلب باعث تولید مایع اضافی در گوش داخلی می‌شود که می‌تواند باعث ایجاد سرگیجه، تینیتوس (وزوز درگوش‌ها) و از دست رفتن شنوایی شود.
در بیماری "نوریت دهلیزی"، یک عفونت باکتریایی یا ویروسی گوش داخلی را ملتهب می‌کند، و باعث سرگیجه ناگهانی می‌شود. میگرن، ضربات به سر، عفونت‌های درازمدت گوش و سایر مشکلات گوش نیز ممکن است سرگیجه ایجاد کند.
درمان سرگیجه بستگی به علت ایجادکننده آن دارد، و از تجویز انجام رشته‌ای از حرکات سر تا درمان دارویی و جراحی متفاوت است.
LiveScience