خبرگزاری شبستان: "مکیال المکارم فى فوائد الدعاء للقائم" یکى از کتاب هاى ارزشمند شیعه، نوشته آیتاللّه سیدمحمدتقى موسوى اصفهانى(1348 ـ 1301ق) است که به قصد اداء حق حضرت بقیةاللّه (عج) که حقش بر گردن ما افزونتر از همه مردم است، احسانش بیشتر و بهتر از همه شامل حال خلق مىشود و نعمت ها و منت ها بر ما دارد ـ به رشته تحریر درآمده است.
اصل کتاب به زبان عربى است و مؤلف در مقدمه مىنویسد:
"چون ما نمىتوانیم حقوق آن حضرت را ادا نماییم و شکر وجود و فیوضاتش را آن طور که شایسته است، به جا آوریم بر ما واجب است آن مقدار از اداى حقوق آن حضرت را که از دستمان ساخته است، انجام دهیم. . . بهترین امور در زمان غیبت آن حضرت، انتظار فرج آن بزرگوار و دعا براى تعجیل فرج او و اهتمام به آنچه مایه خشنودى آن جناب و مقرب شدن در آستان اوست، مىباشد."
اهتمام ورزیدن به یاری آن جناب عجل الله تعالی فرجه
زیرا که هر کس آن حضرت را یاری نماید در حقیقت خدای عزوجل را یاری نموده، خدای متعال فرموده "و لینصرن الله من ینصره ان الله لقوی عزیز" و به تحقیق که خداوند یاری می کند کسی که او را یاری نماید همانا خداوند در منتهای قدرت و توانایی است. و نیز خدای عزو جل فرموده "ان تنصروا الله ینصرکم و یثبت اقدامکم" اگر خداوند را یاری کنید او شما را یاری می کند و گام هایتان را ثابت و استوار می سازد.
و سخن در این زمینه در سه مطلب بیان می گردد:
مطلب اول: بدون تردید خدای قادر متعال هیچ گونه نیازی و احتیاجی به یاری کسی ندارد زیرا که او واجب الوجود است، غنی بالذات می باشد و همه مخلوقات نیازمند به اویند چنانکه خداوند فرمود "انتم الفقرا الی الله و الله هو الغنی الحمید" شما همه به خداوند محتاج و فقیرید و خداوند خود غنی بالذات و ستوده صفات است.
بنابراین منظور از یاری کردن خداوند - چنانکه مفسرین یادآور شده اند و اخبار بر آن دلالت دارند- عبارت است از یاری کردن دین خدا و یاری کردن پیامبر (ص) و ائمه اطهار (ع) و اولیای بزرگوار و به عبارت دیگر هر آنکه در یاری کردنش رضای خدای تعالی هست یاری او در حقیقت یاری کردن خداوند می باشد و این مطلب آنقدر روشن و واضح است که دیگر احتیاج به شاهد و برهانی بر آن نیست.
مطلب دوم: بدان که منظور یاری نمودن آن حضرت اقدام کردن و همکاری نمودن در هر کاری است که شخص بداند مورد نظر و خواست آن بزرگوار است و لذا چگونگی یاری کردن بر حسب زمان ها و احوال و مکان ها متفاوت می شود، یاری کردن در زمان حضورش به گونه خاصی انجام می گردد و در زمان غیبتش نحوه دیگری دارد.
پس گاهی یاری کردن به وسیله تقیه انجام می شود و گاهی با دعوت به اوست و گاهی با جهاد کردن در رکاب او و گاهی هم به دعا کردن برای تعجیل فرج و ظهورش و گاهی با ذکر فضایل و صفات و دلایل و معجزات و نشانه های آن جناب و گاهی با یاری کردن دوستان و محبانش و گاهی با تالیف و نشر کتاب ها انجام می گردد و گونه های دیگر یاری کردن که بسیار است و با صاحبان بینش پوشیده نیست.
مطلب سوم: در بیان چگونگی یاری کردن خداوند است نسبت به بندگانش که آن را جزای نصرت و یاری آنها به اولیای خدای تعالی و دین و رسولان خود قرار داده است بر اساس آنچه از روایات استفاده کرده ایم.
می گوییم: ممکن است منظور از این نصرت آن است که خدای تعالی بنده اش را در آسانی و سختی و گرفتاری و راحتی یاری فرماید به اینکه بنده را از اموری که او را از رحمتش دور می سازد محفوظ بدارد از قبیل شرارت و تبختر و سرکشی و طغیان و صفات و هلاکت کننده دیگر که هنگام رفاه و خوشی بر بندگان عارض می شود مانند: بی تابی و جزع و کسالت و خودباختگی و امثال اینها که در موقع بلا و گرفتاری در بندگان پدید می آید.
اما پیروزی بر دشمنان در این دنیای فانی تابع مصالح و حکمت های الهی است و به حسب زمینه ها و زمان ها متفاوت می گردد پس گاهی دوستانش در دنیا غالب می شوند و گاهی مغلوب می گردند به خاطر حکمت ها و علت های خاصی که بعضی از آنها در اخباری که از امام معصوم روایت شده بیان گردیده اند و آوردن آن اخبار با رعایت اختصار سازگار نیست.
و اینکه خداوند فرمود "و یثبت اقدامکم" و گام هایتان را استوار می سازد. ممکن است استواری گام ها در آخرت بر صراط باشد چنانکه ظاهر عطف به وسیله حروف آن است کع معطوف علیه غیر از معطوف باشد. احتمال ضعیفی هم هست که عطف تفسیری برای اولی باشد که معنی آن استوار کردن گام ها در دنیا و حفظ آنها در موارد لغزش ها باشد که از افتادن به گرداب گناه و خلاف کاری محفوظ بمانند.
توجه
بدان که در وجود مقدس حضرت ولی عصر(عج) اموری جمع گردیده که هر کدام از آنها موجب اهتمام ورزیدن در نصرت و یاری آن جناب است زیرا که یاری نمودن او یاری کردن مظلوم و نصرت غریب و یاری عالم و کمک به ذی القربی و نصرت ولی نعمت و یاری نمودن واسطه نعمت و نصرت کسی که خداوند او را یاری می کند و نصرت کریم و شریف و طرید و خونخواه و مهجور و ... می باشد و امور دیگری که برای کسی که دقت کند و با مولای خود انس داشته باشد روشن می گردد خدای تعالی ما را در هر گونه ناگواری سپر بلای حضرتش قرار دهد.
عقل بهترین گواه بر این مطلب است و اگر بخواهیم شواهد نقلی را هم بیاوریم می بایست کتاب جداگانه ای بپردازیم چون سخن بدینجا رسید تصمیم گرفتم که از خدای تعالی مشورت بگیرم و استخاره نمایم برای آوردن بعضی از اخباری که در این باره از امامان برحق روایت گردیده و شواهد این مطلب است.
پس قرآن شریف برگرفته و مصحف کریم را گشودم این آیه شریفه را دیدم " و لینصرن الله من ینصره ان الله لقوی عزیز، الذین ان مکناهم فی الارض اقامو الصلاه و آتو الزکاه و امرو بالمعروف و نهو عن المنکر و لله عاقبه الامور" و به درستی که خداوند یاری خواهد کرد هر کس که او را یاری کند همانا خداوند را منتهای قدرت و توانایی است، آنان که هر گاه ایشان را در زمین مکنت و حکومت دهیم نماز را بر پای داشته و زکات را به (مستحقان) می رسانند و امر به معروف و نهی از منکر می نمایند و عاقبت کارها باخداست.