به گزارش همشهری آنلاین، در این نمایشگاه 18 اثر از تازه ترین نقاشی های مظلومی پور که فضایی نیمه آبستره و انتزاعی دارند در معرض دید عموم قرار گرفته است.
این آثار را می‌توان از لحاظ تکنیکی به سه دسته تقسیم کرد: 10 تابلوی اکرلیک بر روی بوم با ابعاد 150×100 و هفت اثر آبرنگ بر روی کاغذ با ابعاد 70×50 به همراه دو طراحی با مرکب که برروی کاغذ ارائه شده است.
مظلومی پور در این نمایشگاه قصد داشته تا اشتراکاتی که بین نقاشی و موسیقی وجود دارد را به تصویر بکشد، او در مورد آثار تازه ای که در این نمایشگاه ارائه داده است گفت: من در این آثار یک خط فکری را دنبال می‌کنم، هدف من نشان دادن حرکت در این آثار است.
در واقع قصد دارم وقتی مراسم های اقوام مختلفی از ایران را به تصویر می‌کشم نوع حرکت آنها با توجه به موسیقی آن خطه را منطبق با فرهنگ و اقلیم شان را نشان دهم.
او اضافه کرد: مطالعات و پژوهش زیادی در این رابطه انجام دادم تا حرکات، آداب و رسوم و مراسم های مختلف عشایر سراسر ایران چون بلوچ، قشقایی، کرمان و آذربایجان را در آثارم با آن چیزی که در واقعیت وجود دارد انطباق دهم.
به عنوان مثال حرکاتی که در مراسم های شادمانی بخصوص عروسی های آذربایجان وجود دارد در کردی نیست و این حرکات در عشایر قشقایی آرام تر است.
این موضوع بسیار اهمیت داشت که افراد بیش از حد حرکت نداشته باشند و یا آنقدر آرام نباشد که افت کند و حس آن از بین رود.
در واقع هدف کلی در این آثار نزدیک کردن نقاشی به موسیقی است.
بین موسیقی و نقاشی در طول تاریخ اشتراکات زیادی وجود دارد و اصطلاحی چون ریتم در هر دو مشترک است، مظلومی پور در این رابطه گفت: در بسیاری از سمفونی های موسیقیدانان بزرگ ردپایی از نقاشی و رنگ ها دیده می‌شود برای مثال سمفونی «دریا» از کلوددبوسی آهنگساز مشهور فرانسوی یا سمفونی «رودخانه ملداو» از اسمتانا آهنگساز چک نشان دهنده این امر است.
در این سمفونی تمام پیچ و تاب ها حاکی از پیچ و تاب رودخانه است. بنابراین به طور قطع می‌توان گفت که موسیقی و نقاشی با هم غریبه نیستند و بین آن دو اشتراکات زیادی وجود دارد.
او اضافه کرد: موسیقی فی النفسه آبستره کامل و انتزاعی است و هیچ چیزی در آن دیداری نیست مگر آنکه آن را تجسم کرد اما نقاشی به سبب دیداری بودن می‌تواند به سمت موسیقی رود، من هم در این آثار سعی کردم این حرکت را شروع کنم اما اگر آثارم هنوز وضوح دارد و به آبستره کامل نرسیده است به خاطر پایبندی به شکل و شمایل و رفتارهای قومی است بنابراین نقاشی هایم کاملا منتزع نشده است.
در بین این آثار دو طراحی به چشم می‌خورد که هنرمند با مرکب به صورت بداهه آن را بر روی کاغذ ترسیم کرده است، مظلومی پور در این مورد گفت: طراحی مقوله خاص خودش را دارد و با ابزارهای مختلف چون مداد، زغال، آب مرکب به شکل خراش دادن یک صفحه یا با اثرگذاری هر چیزی که بتواند یک لکه، خط یا نقش را بر روی کاغذ بوجود آورد عملی است.
در این دو طراحی برای آنکه بداهه سازی درستی اتفاق بیفتد سعی کردم هنگام کار دستم را از روی کاغذ بر ندارم. ممکن است در فرم و فیگورها خطاهایی هم وجود داشته باشد اما این خطاها در حرکت بخشیده می‌شود.
خلوص رنگ ها از نکات قابل توجه این آثار است، او در این آثار از رنگ های شاد و خالص بهره گرفته است تا هماهنگی مناسبی بین آثار و خلق و خو، فرهنگ و لباس های عشایر ایران بوجود آورد، او در مورد رنگ هایی که در این آثار بکار گرفته است گفت: در این آثار سعی کرده ام بر اساس اقلیم مورد نظر در هر اثر رنگ مناسب را انتخاب کنم.
در هیچ یک از تابلوها برای زیبا تر شدن آنها بیش از حد از رنگ استفاده نشده است.
سیاوش مظلومی پور تاکنون در بیش از پنجاه نمایشگاه انفرادی شرکت داشته و آثارش علاوه بر ایران، پیش تر در فرانسه، آلمان، آمریکا، کانادا، مالزی ... به نمایش درآمده است.
نمایشگاه نقاشی های سیاوش مظلومی پور تا 18 آبان ماه در گالری شکوه دایر است و علاقمندان می‌توانند همه روزه از ساعت 16 تا 20 از این آثار درخیابان فرمانیه، بلوار اندرزگو، کوچه سلیمی شمالی، کوچه امیرنوری، شماره 19 گالری شکوه دیدن کنند.