انوشیروان محسنی بندپی، مدیرعامل جدید این سازمان با اعلام بدهی 2400میلیارد تومانی گفت: ناپایداری در تأمین منابع مالی سازمان بیمه سلامت را می‌توان مهم‌ترین چالش پیش روی این سازمان دانست، در حال حاضر سازمان بیمه سلامت فقط 700میلیارد تومان به بیمارستان‌های دولتی دانشگاهی بدهی دارد و با توجه به قانون بودجه امسال ما خواهیم توانست 400تا 500میلیارد تومان از کل بدهی 2400میلیاردی‌مان را پرداخت کنیم.
براساس گفته‌های بندپی بخش زیادی از بدهی سازمان بیمه سلامت به سال بعد منتقل می‌شود و این سازمان سال 93را هم با بدهی‌های زیادی آغاز خواهد کرد، این در حالی است که در جلسه‌ای که 3روز قبل در این سازمان تشکیل شد از مدیرعامل جدید سازمان بیمه سلامت خواسته شد تا ظرف مدت کوتاهی نسبت به ادغام 17صندوق بیمه‌ای در سازمان بیمه سلامت اقدام کند. در این شرایط پرسش اصلی این است که سازمانی با این حجم بدهی که در پرداخت بدهی‌هایش هم ناتوان است چگونه خواهد توانست نسبت به برنامه‌ریزی برای بیمه درمان کشور در سطح کلان و ادغام سازمان‌ها و صندوق‌های بیمه‌ای موفق باشد.
رابطه بین بدهی بیمه و مشکلات درمانی
سازمان بیمه سلامت به‌عنوان متولی تحت پوشش قرار دادن افرادی که به هر دلیل از چتر حمایتی بیمه‌ای باز مانده‌اند، تنها متولی اصلی درمان در کشور است، براساس قانون تمام افرادی که از بیمه درمان محروم بوده‌اند می‌توانند به روش‌های مختلف تحت پوشش این بیمه قرار بگیرند تا از این طریق چتر بیمه درمانی بر سر همگان گشوده شود.
این سازمان طرف قرارداد بیمارستان‌های دولتی دانشگاهی است و این بیمارستان‌ها در ازای ارائه خدمات درمانی به مراجعه‌کنندگان بخشی از هزینه‌های درمانی را از سازمان بیمه سلامت دریافت می‌کنند. وقتی سازمان بیمه سلامت 2400میلیارد تومان بدهی دارد به این معناست که تمام بیمارستان‌های دانشگاهی دولتی از این سازمان طلبکارند، از آنجا که سازوکار مالی بیمارستان‌ها و مراکز درمانی به دریافت مطالباتشان از بیمه‌ها وابسته است، هر چه بیمه‌ها در پرداخت پول بیمارستان‌ها کوشاتر باشند، بیمارستان‌ها هم خدمات بهتری به بیماران ارائه می‌دهند و برعکس وقتی یک سازمان بیمه‌ای بزرگ مانند سازمان بیمه سلامت 2400میلیارد تومان بدهی داشته باشد بیمارستان‌ها هم حاضر به ارائه خدمات مناسب به بیماران نیستند.
دودی که به چشم بیماران می‌رود
وقتی بیمه‌ها طلب‌های بیمارستان‌ها و مراکز درمانی را نمی‌پردازند، نخستین گروهی که متضرر می‌شوند بیماران هستند؛ در واقع بدهی‌های بیمه‌ها به بیمارستان‌ها دودی است که به چشم بیماران و بیمه‌شدگان می‌رود. با توجه به اینکه سازمان بیمه سلامت یک سازمان دولتی است مسئولیت سازوکار این سازمان نیز بر عهده دولت است، اگر دولت نسبت به درمان و سلامت توجه کافی داشته باشد می‌بایست برنامه‌ریزی متناسبی در این زمینه داشته باشد، انباشت بدهی‌ها نشانه بی‌توجهی دولت به درمان و سلامت مردم است.
3ماه زمان برای ادغام
ادغام تمام سازمان‌ها و صندوق‌های بیمه‌گر مهم‌ترین وظیفه‌ای است که در قانون برنامه پنجم توسعه کشور برای سازمان بیمه سلامت درنظر گرفته شده است. براساس ماده 38قانون برنامه پنجم توسعه 17صندوق و سازمان بیمه‌ای باید در سازمان بیمه سلامت ادغام شوند و این سازمان عملا سکاندار بیمه درمان پایه در کشور باشد.
عبدالرضا عزیزی، رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس، در جلسه معارفه محسنی بندپی که دوشنبه گذشته برگزار شد، اعلام کرد که چنانچه این سازمان نتواند ظرف مدت 3ماه این کار را انجام دهد نخستین پرسش از محسنی بندپی را در مجلس مطرح خواهدکرد و با طرح مسئله در صحن علنی مجلس این سازمان را به اجرای مسئولیت‌های قانونی‌اش مکلف می‌کند. اگر عزیزی واقعا بر گفته‌اش پایبند باقی بماند، آیا ممکن است که یک سازمانی که 2400میلیارد تومان بدهی دارد، سازمان‌ها و صندوق‌های بیمه‌ای را در خود ادغام کند؟ اصلا سازمان‌ها و صندوق‌های بیمه‌ای کشور حاضرند در سازمان بیمه سلامتی که 2400میلیارد تومان بدهی دارد ادغام شوند و منافع بیمه‌شدگان‌شان را به یغما بدهند؟